• Nieuw onderzoeksdomein dat onderzoekers uit psychologie, biologie, neurowetenschap en geneeskunde samenbrengt om de relatie te bestuderen tussen veranderingen in de hersenen en de cognitieve processen en gedragspatronen van de zich ontwikkelende persoon.
• Ze maken gebruik van nieuwe methoden van beeldvorming (‘brain-imaging’). D.w.z. dat mensen onder de scanner worden geplaatst en daar wordt hen gevraagd om bepaalde opdrachten te volbrengen zoals bv. een optelsom te maken.
• Hersenen zijn vooral plastisch de eerste 5 jaar, omdat ze dan open zijn voor ontwikkeling als gevolg van ervaring, maar ook later zijn ze nog plastisch.
• Invloed van ervaring, neurale basis van vele leer- en gedragsstoornissen, interventie-onderzoek
• Soort vragen die zij trachten op te lossen:
• Hoe beïnvloeden vroege ervaringen de groei en organisatie van het brein van de jonge kinderen?
• Welke neurologische veranderingen zijn gerelateerd aan het achteruitgaan van de snelheid van het denken, geheugen en andere aspecten van het cognitieve proces op oudere leeftijd?

• De volgende 3 benaderingen focussen op de contexten van ontwikkeling.

• De menselijke geest wordt gezien als een systeem dat symbolen manipuleert en waar informatie doorstroomt. (metafoor van de computer)
• De onderzoekers van deze theorie maken vaak gebruik van diagrammen (‘flowcharts’) om zo de verschillende stappen die individuen gebruiken om problemen op te lossen, in kaart te brengen.
  Vb. brug bouwen (zie boek)
  optelsom maken

• Soorten vragen die zij trachten op te lossen:
  • Wordt de mogelijkheid van een kind om een probleem op te lossen meer georganiseerd naarmate ze ouder worden?
  • Waarom is informatieverwerking trager bij oudere dan bij jong volwassenen?
• Net zoals Piaget ziet deze theorie mensen als actieve, ‘sense-making beings’
• Maar deze theorie verdeelt de ontwikkeling niet in stadia zoals Piaget.
• Ontwikkeling wordt gezien als een continue verandering.

Over de laatste twee decennia is het onderzoek naar informatieverwerking uitgebreid op een andere manier:

Adolescenten en volwassenen gaan abstract en systematisch denken. Dit stelt hen in staat om, wanneer ze geconfronteerd worden met een probleem, te starten met een hypothese, testbare inferenties te abstraheren, en te isoleren en combineren van de variabelen om te zien welke inferenties bevestigd worden. Adolescenten kunnen ook de logica van verbale statements evalueren zonder te refereren naar de werkelijkheid.

lSchoolrijpe kinderen gebruiken meer georganiseerd redeneren. Het redeneren wordt logisch. Ze gaan objecten ook opbergen in hiërarchiën of klassen en subklassen. Het denken heeft nog wel niet de vorm van de volwassen intelligentie. Het is nog niet abstract.