de posities in het netwerk zeggen weliswaar iets over de rollen en de overeenstemming die daarover bestaat, maar weinig over de interpretatieverschillen van de verkregen informatie.

Een netwerkanalyse kost veel tijd om uit te voeren.

Naast de zes besproken technieken, zijn er ook minder gebruikte technieken om een intern communicatieonderzoek uit te voeren:

• De logboek- of dagboektechniek
• De kritische incidenttechniek

Hierbij wordt deelnemers gevraagd naar concrete persoonlijke ervaringen die de communicatie positief of negatief typeren.

• De undercover autition techniek

Iemand die undercover het communicatiegedrag van medewerkers observeert en beoordeelt; een techniek waartegen ook nogal wat etnische bezwaren zijn in te brengen.

• De communicatie-assessment

Een rollenspel waarin individuele persoonlijke communicatieve waardigheden worden beoordeeld.

Bij het uitvoeren van communicatieonderzoek zijn verschillende technieken te kiezen, waaronder de volgende zes:

• Vragenlijsten (schriftelijk / e-mail of intranet);
• Interview;
• Groepsdiscussie/ -gesprek;
• Deskresearch
• Observatie
• Netwerkanalyse (in kaart brengen wie met wie communiceert).

levert een beschrijving, een oordeel op: het brengt het probleemveld in kaart inclusief de diversiteit.

Dit type onderzoek is vaak niet representatief, maar levert wel een illustratief en veelomvattend beeld van de situatie.

De keuze voor kwantitatief of kwalitatief onderzoek hangt af van:

• De onderzoeksvragen;
• De beschikbare ruimte (tijd, geld, middelen)
• De vraag of representativiteit gewenst is.

er wordt naar aantallen gevraagd; het levert dus cijfers op. Met kwantitatief onderzoek beoogt men objectiviteit na te streven. Dergelijk onderzoek lukt alleen als er ruimte is in tijd, geld en middelen.