Hoewel concurrende visies, hebben het empiricisme en rationalisme een ding gemeen:

“Zuivere wetenschap moet gebasseerd zijn op “undoubtable and infallible grounds”

Het grote verschil is dat het empiricisme niet de ratio als startpunt gebruikt maar de zintuiglijke waarneming.

Verder verwerpt het empiricisme het concept van “innate ideas” maar stelt dat de mens is geboren als een tabula rasa.

David Hume was een Schotse filosoof die kritiek had op de rationalistische denkwijze. Kern van de kritiek was dat het rationalisme fenomenen verklaarde en zelfs totaal absurde ideeën als waar bestempelde door enkel via ratio te redeneren zonder daar fysiek bewijs voor te hebben.

Het empiricisme werkt dan ook volgens de methode van zintuiglijke waarneming.

Een synoniem voor het dualisme van Descartes is Substantie Dualisme. Descartes stelde dat er twee fundamenteel verschillende substanties bestaan: mentaal en materieel.

Hierbij zag hij het “Ik” als de denkende, mentale substantie en de materiële wereld als extensieve substantie.

Het “Ik” is volledig onafhankelijk van de materiële wereld waarbij je de materiele wereld niet nodig hebt om een denkende realiteit te bewerkstelligen, in de materiele wereld is ruimtelijkheid de constante factor.

Ondanks de onafhankelijkheid van het “Ik” zag Descartes het menselijk wezen wel als een verbond van geest en lichaam.

1) Helderheid en duidelijkheid

2) Hoe beter iets rationeel beargumenteerd kan worden, hoe groter de kans dat het bestaat

3) “Innate ideas”

Niet alles is afgeleid van empirische observaties. Sommige dingen zijn aanwezig in iemands geest, van nature aangeboren.