De “methodological doubt” is voor Descartes de manier om tot betrouwbare informatie te komen. Op deze wijze en alleen op deze wijze kunnen fundamentele principes gevonden worden waarmee de rest van de “werkelijkheid” verklaart kunnen worden.

Kernpunt van de methode is dat “undoubtable knowledge” alleen kan worden vergaard door de totale onthouding van oordelen.

Volgens Descartes zijn er 3 “undoubtable certainties”, namelijk:

1) Cogito ergo sum

2) God bestaat

3) De buitenwereld bestaat

Cogito ergo sum

“ik twijfel, dus ik denk, dus ik besta”

God bestaat

Ik heb in mijn geest een idee van perfectie

Het idee kan niet door mij zijn gemaakt omdat ik imperfect ben

Daardoor moet het idee gecreëerd zijn door iets anders; een perfect wezen

Ontologisch argument: een perfect wezen moet bestaan omdat het anders niet perfect is

De buitenwereld bestaat

Een perfect wezen, God, kan niet oneerlijk zijn en kan niet voortdurend onbetrouwbaar zijn omdat anders het perfecte wezen imperfect zou zijn.

1) Using your mind well

2) Intuition

From prejudice and hastiness to clarity and distinctiveness

3) Deduction

All humans are mortal

Socrates is a human

Socrates is mortal

De kernmethode die Descartes hanteert is een tweeledige methode die bestaat uit:

1) Analyse

2) Synthese

Analyse is het zoeken naar fundamentele principes.

Synthese probeert met behulp van de gevonden fundamentele principes te reconstrueren.

Descartes ziet wetenschap als een boom met als wortels de metafysisica, als stam de fysica en als kroon de andere wetenschappen. Hieruit blijkt zijn deductionistische visie op de wereld.

Radical Doubt is de methodologische twijfel die een ieder moet hebben ten aanzien van de “werkelijkheid”.

Iets is pas waar als het duidelijk en ontegenzeggelijk waar is van zichzelf.

Descartes werkte vanuit de volgende uitgangspunten:

• We kunnen onze zintuigen niet vertrouwen

Anekdote van de droom; wanneer droom ik en wanner ben ik wakker?

• Traditioneel geloof en waarden set moeten kritisch worden benaderd
• De bron van fouten ligt in vooroordelen en haast

Descartes wordt dus gezien als de grondlegger van de moderne filosofie en door velen ook als de grondlegger van de moderne wetenschap. Hij werkte volgens de volgende criteria:

Moderne wetenschap als voorbeeld

Geen onderscheid tussen hemel en aarde

Alles wordt verklaard vanuit een mechanisch oogpunt

“there’s no natural movement but everything is mutual”

• natuurkundige krachten

Wiskunde als model

Axiomata als fundering

kennisvergaring door deductie op basis van axiomata

“Cogito ergo Sum”

Ratio als belangrijkste gids

“reducing multitude to unity”-“law-searching” met ratio als de belangrijkste rechter

“From wide reading to method”

Verkrijgen van “reliable knowledge”

Betrouwbare kennis kan gevonden worden in werken die gebasseerd zijn op “unquestionable grounds”

Hiermee heeft Descartes de basis gelegd van de huidige wetenschap die tot op de dag van vandaag nog volgens deze richtlijjnen werkt.