Een reden is dat een bipolaire stoornis gemakkelijk wordt verkeerd gediagnosticeerd als depressie. Dit is logisch, want wanneer mensen depressief zijn zullen ze vaak naar hun huisarts op zoek naar een antidepressivum (80 procent van de antidepressiva worden voorgeschreven door niet-psychiaters). Tijdens het bezoek, zijn de symptomen van manie, hypomanie of gemengde staten gemakkelijk over het hoofd gezien door de arts of in het geheel niet genoemd door de patiënt. Voor velen met een bipolaire stoornis, tenzij de manie of hypomanie is zo ernstig dat familie of vrienden in te grijpen en breng ze naar een crisis of meldkamer, kunnen zij zich niet herinneren deze episodes, of ze misschien herinneren als positieve ervaringen of niets uit de gewone - "Ik had net zoveel energie, ik zou gaan voor dagen met zeer weinig slaap, het was geweldig!"

Andere veel voorkomende verkeerde diagnoses omvatten schizoaffectieve stoornis en schizofrenie besproken eerder in dit hoofdstuk. Dit maakt het ook zinvol, omdat als iemand weer met wanen, hallucinaties en / of manie, kan hun toestand te onderscheiden van psychotische aandoeningen, zoals schizofrenie.

Het is geschat dat 70 procent van de mensen met een bipolaire stoornis ten minste een onjuiste psychiatrische diagnose krijgt. Gemiddeld zullen ze vier artsen zien vóór de ontvangst van de juiste diagnose. De tijd tussen het begin van symptomen en ontvangen van een accurate diagnose kan tien jaar of meer.

Er is een bekend gegeven in de geneeskunde dat "de arts die hem behandelt / haar zelf heeft een dwaas voor een patiënt." De diagnose van een bipolaire stoornis, zoals elke medische aandoening, omvat het systematisch uitsluiten van andere aandoeningen die het kan nabootsen. Hoewel het heel duidelijk voor u zijn dat uw zoon / man / zelf heeft een bipolaire stoornis, is het belangrijk voor het individu grondig worden beoordeeld, zodat een andere onderliggende aandoening, zoals een schildklier afwijking, besmettelijke proces, tumor, etc., doesn 't hoofd gezien. Zoals u zult zien in dit hoofdstuk, kan vele voorwaarden een beetje, of veel kijk, als een bipolaire stoornis.

Hoewel er actief onderzoek in het begrip van de genetica van een bipolaire stoornis , is er geen laboratorium- test die kan worden uitgevoerd , dat zal bepalen of iemand een bipolaire stoornis heeft of dreigt te krijgen dateren . Er zijn spannende ontwikkelingen op het gebied van de hersenen beeldspraak , zoals PET ( Positron Emissie Tomografie ) scans , SPECT ( Single Photon Emission Computed Tomography ) scans en functionele MRI ( Magnetic Resonance Imaging ) , die ons toestaan om de werkende menselijk brein glimp . ( Dit is anders dan de oudere beeldvormende technieken zoals X -stralen , CT ( Computed Tomography ) scans , en regelmatige MRI , waarbij een niet - bewegend beeld - een momentopname versus een film gaf . ) Hoewel deze grotendeels experimentele instrumenten tonen belofte , en terwijl de tijdschriften zijn gevuld met bevindingen dat subtiele verschillen in de hersenen van mensen die manisch en depressief van die van normale proefpersonen aangeven , er is nog niet een voldoende hoge mate van nauwkeurigheid een van deze studies bruikbaar in de huisartsenpraktijk te maken.