Wij kunnen onderzoeken of een meting criteriumvalide is door te bezien of de scores op de meting samenhangen met gedrag dat zij beogen te voorspellen of mee samen te hangen.

Dit is een methode om te bepalen of een construct valide is geoperationaliseerd. De methode komt er op neer dat men grondig en met gezond verstand beschouwt of de gestelde vragen en overige metingen een valide meting van het construct kunnen opleveren.

Deze wordt gebruikt als maat voor betrouwbaarheid, niet als er sprake is van één vraag maar van een batterij vragen. Er wordt niet gekeken naar de overeenstemming tussen twee zo vergelijkbaar mogelijke helften, maar er wordt een gemiddelde overeenstemming uitgerekend tussen alle mogelijke manieren waarop men de items in tweeën kan delen; parallelle en nietparallelle.

• Deze methode gaat ervan uit dat er niet één vraag is gesteld maar een hele batterij vragen, die allemaal aspecten van hetzelfde fenomeen zijn. Als al die vragen hetzelfde meten dan zou er betrouwbaar gemeten moeten zijn. Willekeurig welke van de twee helften van de batterij vragen ongeveer hetzelfde resultaat oplevert ten aanzien van seksisme of de neiging misdaad te vergoelijken. Twee helften van een gelijke toets heten dan parallel. Dit is het idee van de split-half test; vragen worden opgedeeld in twee zo vergelijkbaar mogelijke delen, de totaalscore op het ene deel wordt gerelateerd aan de totaalscore op het andere deel. Hiervoor gebruiken we overigens niet de gewone correlatiecoëfficiënt maar de zgn. Spearman-Brown formule. Deze is voor het geval van één vergelijking met twee parallelhelften van een batterij vragen:
• rXX’ = 2 x r12 / 1 + (2-1) x r12 Waarbij r12 de gewone correlatie is tussen twee parallelhelften.