• We passen onze oude schema’s aan en vormen zo nieuwe schema’s om zich beter aan de omgeving aan te passen (vb. aanpassen van het “valschema”)

De balans tussen assimilatie en accommodatie verandert over de tijd:

• Evenwicht: assimilatie > accommodatie
• Onevenwicht: assimilatie < accommodatie . Ze ontdekken dat hun huidige schema’s niet overeenkomen met de nieuwe informatie waardoor er een cognitieve oncomfortabele situatie ontstaat. Wanneer ze hun schema’s aangepast hebben keren ze terug naar assimilatie om hun nieuwe veranderde structuren te testen totdat ze klaar zijn om deze weer aan te passen.

• We gebruiken onze bestaande schema’s om de buitenwereld te begrijpen

= opbouw van schema’s door directe interactie met de omgeving. Het bestaat uit 2 activiteiten:

Volgens Piaget veranderen schema’s met de leeftijd.
specifieke psychologische structuren die dienst doen als georganiseerde
manieren om betekenis te geven aan ervaring. Het is eigenlijk wat aan een
handeling gemeenschappelijk is en kan herhaald worden.

Eerst gebaseerd op handelingen (bewegingspatronen zoals bv een “val”schema, “zuig”schema.
Later overgang naar mentaal niveau (denken)
Bv. Kindje van 6 maanden laat dingen vallen op een heel rigide manier door simpelweg dingen te laten vallen. Wanneer het kindje 18 maanden is, is zijn “valschema” creatief geworden. Het gaat dingen van de trap laten vallen, dingen in de lucht gooien, dingen tegen de muur gooien, hard gooien bij sommige objecten (zoals bal want dan stuit hij en vervolgens rolt het verder) en zacht gooien bij andere objecten. Hij zal stilaan bewijs leveren van na te denken vooraleer iets te doen. (= overgang van de sensori-motorische fase naar de preoperationele fase)