Snelle ontwikkeling:
> Gemiddeld zeggen kinderen hun eerste woordje op 12 maanden (bereik: 8 – 18 maanden)
> Tussen 1,5 en 2 jaar gebruiken ze al twee-woorden-zinnen
> Op 6 jaar hebben ze al een woordenschat van 10.000 woorden
Verschillende stimuleringsprogramma’s werden ontwikkeld om deze tragische cirkel van armoede te doorbreken, want: kinderen in armoede daling in IQ en zwakke prestaties op school (door moeilijke thuisomgeving)
Bijvoorbeeld: Carolina Abecedarian Project (‘center-based’)
Kinderen kregen een jaar lang fulltime kinderopvang van hoge kwaliteit. Ze ontvingen stimulaties die doelden op het promoten van motorische, cognitieve, taal en sociale vaardigheden. Op alle leeftijd werd er een speciale nadruk gelegd op rijke, responsieve volwassene – kind verbale communicatie. Alle kinderen ontvingen eet en gezondheidsdiensten. Het voornaamst verschil tussen de kinderen die de behandeling kregen en de controlegroep was de ervaring van de kinderopvang.
Resultaten:
Na 12 maanden was er een verschil in IQ, het IQ van de behandelingsgroep lag hoger. Dit verschil blijft lang behouden, nl. tot de laatste meting, toen ze 21 jaar waren. Daarbij komt dat kinderen die behandeld werden beter presteerden bij wiskunde en lezen doorheen hun schooltijd. De behandelde groep registreerden zich ook vaker bij een universiteit en hadden vaker een gekwalificeerde job.
Stimulering moet op vroege leeftijd (baby’s) beginnen.
Early Head Start (= vroege voorsprong)
Een vroege evaluatie als kinderen 3 jaar zijn:
Het meeste effect verkrijg je wanneer je het centrum en thuis combineert
Het is alvast een bemoedigend begin (zie ook hfst. 7)
Opmerking: bij ons zijn dit soort interventies niet nodig door goed kleuteronderwijs en kinderopvang. Bij ons ook regulatie door Kind en Gezin.
Kwaliteit van de kinderopvang heeft een belangrijke invloed op de mentale ontwikkeling!
Probleem: In de VS en Canada is er geen nationale regulering / financiering van de kinderopvang (in Europa wel), hierdoor geen normen en is de kinderopvang sterk beïnvloed door macro-systemen (individualisme, beperkte rol overheid, ...)
Vandaar: ‘developmentally appropriate practice’ = geheel van normen voor opvangprogramma’s die aangepast zijn aan ontwikkelingsbehoeften en individuele behoeften van jonge kinderen.
-> Regels zoals een goede verhouding tussen het aantal oppassers en het aantal oppaskinderen.
Home Observation for Measurement of the Environment (HOME) is een checklist om informatie te verzamelen over de kwaliteit van de thuisomgeving van kinderen door observatie en door interviews met de ouders.
Een fysieke omgeving die georganiseerd en stimulerend is en ouders die aanmoedigen, betrokken zijn en regelmatig affectie tonen voorspellen IQ bij baby’s en in vroege kindertijd, ongeacht SES of etniciteit. Het is heel belangrijk om te praten met baby’s en peuters.
De kwaliteit van de thuisomgeving (HOME) voorspelt IQ van het kind bovenop het effect van het IQ van de ouders en de opleiding. (dus niet enkel genetisch, ook omgeving speelt een rol !)
