De uit het Hebreeuws vertaalde tekst van de Tora behield een structuur die met het oog op de oorspronkelijk uitsluitend mondelinge overlevering nodig was , daar deze het reciteren en hierdoor het onthouden in de hand werkt. Het scheppingsverhaal: gereduceerd tot een absolute mededeling waarover geen twijfel noch discussie kan zijn.

Voorbeelden van verschillen:

1. Zowel God als het scheppingsmechanisme moet men zonder meer aanvaarden of geloven  een wereldbeeld met de nodige eenvoud om een grote massa te kunnen aanspreken.
2. De onafhankelijkheid van de scheppingen (in zes dagen) tegenover evolutie.
3. Het subjectief oordeel van God (hij zag dat het goed was) en het bevel tot een bepaald handelen ( het oog op de ordening van een maatschappij)
4. Probleemloos aanvaarden van verschillende tot tegenstrijdige uitleg over een gebeurtenis (Genesis I en II)

 Algemene conclusie: Heilige mythen en legenden werden gefilterd en groeiden hierdoor uit tot ware kunstwerken die tegemoet komen aan vele verlangens en de eigen aard van een volk. Zij kunnen hun waarde zonder meer behouden, op voorwaarde van een symbolische interpretatie en historische kritiek

1) Inleiding

Kenmerken van de empirische wetenschap (zie boven):

• Universaliteit
• Bestaansreden: het ontstaan, de samenhang en het gedrag van alles wat er bestaat te kennen en te verklaren.
• De wetenschappelijke methode

2) Statisch versus dynamisch wereldbeeld

• Het statisch wereldbeeld

Probleem: de vergankelijkheid van het leven  zoektocht naar ideale voorbeelden, onveranderlijke zekerheden en eeuwige waarheden (statisch wereldbeeld  waaraan niets mag of kan veranderd worden, bv. sharia)

• Het dynamisch wereldbeeld

Lamarck, Wallaca en Darwin  voortdurende verandering en nieuwvorming volgens cyclische processen.

Einstein, Hubble en Wegener  een alles overkoepelend dynamisch wereldbeeld

Hypothese: Temporale slaapkwab

Verklaring: door Murphy en Persinger

Ter hoogte van de linkerslaapkwab: het taalcentrum, ter hoogte van de rechterslaapkwab: het besef van de eigen identiteit.

Men heeft alderhande proeven uitgevoerd om te onderzoeken of de God-spot links danwel rechts in deze temporale slaapkwab gelokaliseerd is. (zie cursus)

Conclusie: het godsbesef lijkt een louter cognitieve functie te zijn, zonder duidelijk emotionele component.

God lijkt het gevolg van het ontwikkelen van een zelfbesef door activatie van speigelneuronen (die inleving mogelijk maken). De ontwikkeling van het spiegelneuronensysteem laat toe aan de hersenen om god te creëren naar de mens zijn gelijkenis als een imitatie van zichzelf  God is niet essentieel om God waar te nemen.

• Eerste indicaties van het geloof in het hiernamaals: grafgeschenken (Neanderthaler, Homo Sapiens) en het gebruik van religieuze symbolen (Cro Magnon, in alle culturen: kruis)
• Religie kan slechts tot ontwikkeling komen in de hersenen indien daar een darwinistische verklaring kan voor gegeven worden  een genetisch gecodeerd ‘God-gen’
  • Het Vmat2-gen? (homogen | betrokken bij transport van neurotransmitters  betrokken bij allerlei emotionele belevingen)
  • Studies bij tweelingen  individuele verschillen ivm geloof voor de helft genetisch bepaald.
•  ofwel religie als evolutionair voordeel, ofwel als een bijproduct van een evolutionair voordeel (=genetische drift)

Homo sapiens leefde in kleine families. Er werd gestreden voor hetzelfde voedsel en de sterkste clan overleefde. Indien er toevallig een ‘moreel gen’ werd ontwikkeld  deze groep groeit, want gen laat onderling vechten niet toe, maar kan wel de andere clans bestrijden  dit morele gen kan zich verder verspreiden. Later: God als externe rechter, zodat nog grotere groepen kunnen samenleven  polytheïsme: goden kunnen tegen elkaar worden opgezet  monotheïsme: functioneel sterker als ‘peace keeper’.

• Godsdienst als genetisch bijproduct

Newberg en D’Aquili: religie als bijproduct van het orgasme

Orgasme: evolutionair voordeel  stimuleert paargedrag  verspreiding van de genen

Beide zijn intense zelftranscenderende gevoelens, beide geïnduceerd door ritmische activiteiten, storingen van beide komen voor bij slaapkwab disfuncties.