Uitgezet in: ‘ De la division du travail social’

Durkheim neemt aan dat er een correlatie bestaat tussen de sociale structuur (de mate van arbeidsverdeling) en de aard v/d solidariteit in een samenleving. Iedere maatschappij heeft een bij haar structuur passende vorm van solidariteit nodig om goed te functioneren. 2 vormen:
1. Mechanische solidariteit. In structureel eenvoudige samenlevingen lijken de individuen sterk op elkaar qua levenswijze en denkpatronen. Ze herkennen zich in mekaar, en de sociale integratie stoelt op het feit dat de leden zich aan elkaar spiegelen.
2. Organische solidariteit. Wanneer er meer verschillen tussen mensen zijn is er een solidariteit meer op grond van herkenning. Er is wel organische solidariteit die ontstaat wanneer mensen beseffen dat ze elkaar nodig hebben.

Hoe hebben sociale feiten effect op elkaar? 2 wijzen:
1. Causale verklaring. Het ene feit veroorzaakt het andere. Vb. De verbetering v/d hygiëne zorgt voor een daling v/h sterftecijfer.
-> de verklaring van sociale feiten moet gezocht worden in de voorafgaande sociale feiten.
2. Functionele verklaring. Een fenomeen draagt bij tot het voortbestaan van iets, maar andersom ook. Vb. Hart en longen: het hart is nodig voor de longen, maar de longen ook voor het hart.
-> men dient na te gaan welke functies sociale feiten vervullen voor de sociale entiteit waartoe ze behoren.

Er is vaak een samenloop van causale en functionele verbanden. Zie voorbeeld rituelen: begrafenis

Sociale feiten zijn zeer divers van aard. In het werk van Durkheim zijn 3 types van sociale feiten te maken. (Deze zijn niet door Durkheim zelf geëxpliceerd):
1. feiten van morfologische aard. De dwang is van materiële en structurele aard. Vb. bevolkingsdichtheid.
2. instituties: formele en informele regels waaraan individuen zich moeten onderwerpen. Dwang van morele aard.
3. Sociale feiten van symbolische aard: collectieve voorstellingen die het individu verinwendigd en die hem dwingen op een bepaalde manier te denken.
Zie kader in boek

Sociale feit: wijzen van handelen, denken en voelen die uitwendig zijn aan het individu en een dwingende macht op hem uitoefenen.
Er gaat een externe dwang vanuit die voelbaar is wanneer individuen alleen zijn én wanneer ze in gezelschap verkeren. Dit is niet per se negatief. Individuen kunnen niet zonder sociale invloed.

Sociale feiten bestaan buiten jezelf: ze hebben een bindend en uitwendig karakter en oefenen dwang uit. Dit kan zowel negatief (in het leger moeten en sterven) als positief (‘het beste’ hebben we er ook aan te danken zoals de taal) zijn. Het is erg dubbel!