• Onderzoeksvraag: Wat is de overlevingswaarde van uitdrukkingen? Vooral woede dan, vanwege de bedreiging voor een ander. Het is namelijke en discriminatieve prikkel die aanleiding geeft voor vermijding van of ontsnapping uit een situatie)
• Opdracht: het discrepante gezicht vinden in een massa. Bv. Het boze gezicht vinden in een massa van blijde gezichten en een blij gezicht in de massa van boze gezichten.
• Resultaat: het woede-gezicht wordt altijd het snelst gevonden, het is het best herkenbaar

Opmerking: er zijn ook andere emoties dan de “basisemoties” die een universele uitdrukking hebben. Bv. Schaamte (onderzoek van Keltner: proefpersonen (blanken en afro-amerikanen) moeilijke opdrachten laten maken die hen vaak het gevoel gaven dat ze tekortschoten in vaardigheden of zelfvertrouwen. De onderzoeker gaf hen expliciet feedback over hun prestaties, de proefpersonen voelde zich dikwijls gegeneerd. Tijdens het maken van de opdrachten, trok de onderzoeker foto’s van de proefpersonen, die liet hij daarna door andere proefpersonen decoderen. Daar concludeerde hij dat er inderdaad een te onderscheidbare uitdrukking bestaat van gêne.)

• Verhalen met emotionele inhoud en een set foto’s worden getoond aan de deelnemers, in dit geval primitieven die nog nooit te maken hebben gehad met de Westerse cultuur. Ze moesten de juiste foto,waarop een emotie stond afgebeeld, koppelen aan het juiste verhaal. Daarna werd hen gevraagd dezelfde emoties af te beelden als op de foto’s, de uitdrukkingen van die deelnemers werden daarna ook door de westerlingen juist geïnterpreteerd.
• Het is dus een dubbele vertalingsoefening: Transfereert de taal van onze gezichtsuitdrukkingen tussen culturen?
• Ekman had veelvuldig onderzoek gedaan naar hoe alle kleine spiertjes werken voor gezichtsuitdrukkingen. Via deze kennis kan hij aan leugendetectie doen.

• Belangrijkste vorm van non-verbale communicatie
• Zeer veel gelaatsspieren  veel mogelijkheid om variatie en dus informatie te bieden
• Gezichtsuitdrukkingen krijgen veel aandacht tijdens het spreken, dus meer kans om informatie te laten oppikken
• Interesse voor gezichtsuitdrukkingen is er al sinds Darwin (The Expression of Emotions in man and animals)

De belangrijkste emoties door het gezicht uitgedrukt zijn universeel, het zijn primaire emoties. Als mensen een bepaalde emotie voelen vertalen ze het redelijk universeel in gezichtsuitdrukkingen,…. Anderen kunnen daaruit dingen afleiden.

Alle mensen coderen en decoderen deze emoties op dezelfde manier.

Coderen = uitdrukken of voortbrengen van non-verbaal gedrag, zoals glimlachen of iemand op de rug kloppen

Decoderen = interpreteren van de betekenis van non-verbaal gedrag van andere mensen, zoals de conclusie dat een klopje op de rug een uitdrukking van neerbuigzame minzaamheid is, en niet van vriendelijkheid.

• Dit geldt voor zes basis-emoties: woede, afgrijzen, blijdschap, verrassing, angst en droefheid

• Emoties uitdrukken
• Houding/attitude prijsgeven
• Persoonlijkheidskenmerk duidelijk maken
• Ondersteunen van verbale communicatie

Soms is non-verbale communicatie ook een aanvulling bij de verbale communicatie (bv. Een glimlach die zegt “Ik ben zo blij voor je”)

Het kan echter ook een contradictie zijn (bv. Sarcasme, een bepaald woord op een ironische manier benadrukken,…)

Ze kunnen ook louter op zichzelf werken, zonder verbale communicatie.(bv. Opgeheven duim, opgestoken middelvinger)