?: wie is er beter in het decoderen van non-verbale cues, vrouwen of mannen? En wie is er beter in het coderen van non-verbale communicatie?

Groot aantal onderzoeken: Vrouwen kunnen beter coderen en decoderen

Uitzondering op de regel:

Vrouwen zijn niet beter in het detecteren van leugens, daar zijn mannen beter in.

• Social Interpretations Task (SIT, Archer & Akert)

= om het decoderen van verschillende, gelijktijdige optredende non-verbale cues te onderzoeken

= videobeelden van echte sociale interacties zonder gesproken woord

= na elke scène moet de deelnemer de scène interpreteren

= Meestal accurate interpretatie

= opmerking: extraverten doen het beter dan introverten

Elke cultuur heeft zijn manifestatieregels (= cultureel bepaalde regels over welke non-verbale gedragingen gepast zijn om te laten zien.)

Bijvoorbeeld:

Oost- west tegenstelling gezichtsuitdrukking: westerse mannen die hun verdriet tonen of huilen wordt ontmoedigd door de westerse samenleving, terwijl dat bij vrouwen wordt aangemoedigd. Terwijl in het Oosten traditionele culturele regels vrouwen verbieden om breed en spontaan te glimlachen.

Oogcontact: in westerse cultuur: wantrouwen als iemand tijdens een gesprek geen oogcontact maakt. In andere culturen: onbeleefd en brutaal om oogcontact te maken

Persoonlijke ruimte: hoe zuidelijker, hoe minder ruimte privaat is

Handgebaren: Krijgen betekenis binnen een cultuur (bv. OK is anders uitgedrukt in Japan vs. VS) Ook binnen subculturen vaak een sterk symbool.

Bewegingen en houdingen: bv. “ja” en “nee”

Waarom wordt er soms fout gedecodeerd?

1) Mix van affecten: een gelaatsuitdrukking waarin een deel van het gezicht de ene emotie uitdrukt, terwijl het ander deel van het gezicht een andere emotie uitdrukt.

2) Bewuste poging van de “zender” om emotionele expressie te onderdrukken

Richards & Gross

• Onderzoeksvraag: wat gebeurt er als mensen hun negatieve gelaatsuitdrukkingen tegenhouden?
• Opdracht: proefpersonen bekeken verschillende dia’s van mensen die lichamelijk gewond waren. De verwondingen liepen uiteen van licht tot zeer ernstig. Tijdens de diavoorstelling werd er over elke gewonde persoon biografische informatie gegeven.

Tegen de ene helft werd gezegd dat ze naar de dia’s moesten kijken + naar de achtergrondinformatie moesten luisteren. De andere helft werd gevraagd om hun emoties te onderdrukken bij het bekijken van de dia’s.

• Resultaat: ze konden de situatie slechter onthouden + het leidde tot een hoge bloeddruk

3) Culturele invloed op welke emoties we tonen (encoderen) en hoe ze te ontcijferen (decoderen)