Een vorm van sociaal handelen die bepaald is door de gewoonte of de traditie. Het is dus ook een min of meer onbewust handelen, waarmee bedoeld wordt dat je de zinvolheid ervan niet hoeft in te zien of er niet mee hoeft te gaan.

De traditionele vormen van het sociaal handelen verschillen van tijd en plaats.
Bv: trouwen voor de Kerk; vrouwenbesnijdenis

Steunt op emotie, is onbewust en niet-rationeel. Het is een uiting van een emotionele, passionele of zelfs instinctieve manier van handelen. Meestal is het een ongecontroleerde en impulsieve reactie op een stimulus.

Het affectief sociaal handelen is, door de manier waarop die emoties geuit worden, gebonden aan regels die kunnen verschillen volgens de situatie en cultuur waarin mensen zich bevinden.

Men kan het sociaal handelen onderverdelen in 4 categorieën:
 Affectief sociaal handelen
 Traditioneel sociaal handelen
 Waarderationeel handelen
 Doelrationeel handelen
Nog een 5de tpe van handelen:
 Sociaal emotioneel handelen

Samenleven betekent dat mensen met elkaar rekening moeten houden, afspraken moeten maken, met elkaar overleggen, ruzie maken, met elkaar communiceren.

Sociaal handelen is volgens Weber het zinvol betrokken zijn op anderen. Mensen gaan bijgevolg in interactie met anderen vanuit een betekenisvolle relatie.

Sociaal handelen veronderstelt de aanwezigheid van andere individuen, of met andere woorden, vormen van samenleven. Het handelen van mensen is maar sociaal wanneer het individu, op basis van de subjectieve betekenis die hij aan dat handelen toekent, rekening houdt met het gedrag van anderen en daardoor wordt beïnvloed.

Het sociaal handelen verschilt van het individuele handelen. Ik treed in relatie met de andere en mijn gedrag wordt beïnvloed door de reacties van de andere op mijn gedrag en door de aanwezigheid van de culturele waarden en normen die bepaalde gedragingen vooropstellen.

Sociaal handelen kan zowel gericht zijn op het heden als op de toekomst. Als het gericht is op de toekomst dan noemt men dit anticipatief sociaal handelen. Mijn handelen wordt dan bepaald door het anticiperen op eventuele toekomstige ontwikkelingen of op toekomstige reacties van anderen.

Het zelfbeeld van mensen ontwikkelt zich door het internaliseren van de reactie van anderen op ons (the looking-glass self)
Dat proces van zelfbepaling is dus het resultaat van zelfbespiegeling aan de hand van de interpretaties van de reacties van anderen op het eigen gedrag.

Het zelfconcept bevat 3 elementen:
 Ons beeld van ons voorkomen bij andere mensen
 Het ingebeelde oordeel van dat voorkomen bij anderen
 Het soort zelfgevoel zoals trots of zelfbeheersing