De elektrische activiteit van hersencellen treedt op omdat stoffen, elektrolyten steken de hersenen celmembranen net als een stroom in een batterij. De kleine kanalen waarlangs de elektrolyten, zoals natrium en chloride, flow "gated" door calcium. De calciumantagonisten interageren met dit proces de elektrische activiteit verlagen. Deze interactie kan worden waarom deze bepaalde medicijnen helpen migraine te voorkomen. De enige calciumkanaalblokker beschikbaar in de VS, dat is gevonden enigszins bruikbaar met migraine te zijn is verapamil. Het is vooral nuttig voor basilaire migraine, hemiplegische migraine en migraine met aura (zie Soorten migraine, PP14-15).

Bètablokkers werken door het blokkeren van receptoren voor adrenaline, een chemische stof die verantwoordelijk is voor de 'vecht-of-vlucht "reactie. Ze kunnen helpen migraine te voorkomen door het beheersen van de hyperactiviteit van de epinefrine systeem dat voorkomt bij mensen met migraine, maar er zijn geen studies dit bewezen.

Bètablokkers werken door het blokkeren van receptoren voor adrenaline, een chemische stof die verantwoordelijk is voor de 'vecht-of-vlucht "reactie. Ze kunnen helpen migraine te voorkomen door het beheersen van de hyperactiviteit van de epinefrine systeem dat voorkomt bij mensen met migraine, maar er zijn geen studies dit bewezen.

Beta-blokkers zijn medicijnen die worden gebruikt om epinefrine blokkeren. Hoewel deze groep van geneesmiddelen is niet vergeleken in formele studies tot overige medicijnen voor het voorkomen van migraine, ze zijn nog steeds enkele van de meest effectieve geneesmiddelen voor migraine preventie. De medicijnen werden in eerste instantie gebruikt voor de behandeling van hypertensie (hoge bloeddruk), maar worden nu gebruikt bij de behandeling van hart-en vaatziekten, hartritmestoornissen, en angst. Slechts twee van de medicijnen zijn grondig genoeg onderzocht bij de behandeling van migraine tot nu toe aan de goedkeuring van de Amerikaanse Food & Drug Administration (FDA) te verkrijgen.