Een Britse econoom, die op basis van de heersende economische crisis een theorie opstelde en publiceerde in 1936, The General Theory of Employment, Interest and Money. Hij stelde daarin dat de vrijemarkt-economie van Adam Smith wel voordelig is, maar in gevallen als deze de overheid wel wat meer mag en kan ingrijpen. Alleen daarmee kan de regering eventueel de dreigende hoge werkloosheid in de jaren '30 tegengaan.

De grote internationale economische crisis gedurende de jaren '30 van de twintigste eeuw, waarvan het startschot onder meer gegeven werd door de beurscrash van 1929 in de Verenigde Staten. Duitsland was afhankelijk van leningen van de VS, maar toen debanken daar instortten, stortte de economie van Duitsland ook in. Om de koersen gunstig te houden en de eigen economie te beschermen, werden er barrières in de handel opgesteld, waaronder al dan niet verhoogde invoerrechten. Die maatregelen nodigden andere landen weer uit om hetzelfde te doen.

De antirevolutionairen onder Abraham Kuyper wilden de sociaal-economische situatie herstellen, maar wilden de rol van de staat daarin beperken. De staat was wel verantwoordelijk, maar mocht zich er ook niet teveel meer bemoeien. De doctrine van de souvereiniteit in eigen kring hield in dat er nietstaatkundige organisaties, zoals de vereniging, het gezin en kerkelijke organisaties, zijn die soeverein zijn en zich niet hoeven te verantwoorden tegenover de staat, maar alleen aan zichzelf en aan God.

De katholieke in Nederland zagen de staat als het hoogste en meest volmaakte orgaan. Zij streefden gecentraliseerde macht en functies van de staat na. Alleen een individu of een kleinere gemeenschap die er geschikt voor was, kon sommige taken van de staat overnemen. Dit was in beginsel wat het solidariteitsbeginsel inhield.