De term die Winston Churchill gebruikte tijdens een speech op 5 maart 1946 om de vormende barrière in Europa tussen de Sovjet-Unie en het Westen aan te duiden. Het dreigde het continent langdurig te verdelen. Het duurde echter nog een tijd na de speech van Churchill voordat de Sovjets een groot communistisch machtsblok kon vormen met andere communistische staten.

Een staking op 25 en 26 februari 1941, wat begon als een arbeidersstaking, maar al snel uitgroeide tot en algemene staking. Eerst werd er in heel Amsterdam gestaakt, later in andere steden van Noord-Holland en de rest van Nederland. De aanleiding was een onaangekondigde razzia tijdens een markt waar ook veel niet-Joodse mensen waren en er dus getuige van waren. Ook de Amsterdamse politie was van streek. De staking was tegen de Duitse bezetting in het algemeen en tegen de jodenvervolging in het bijzonder gericht.

Wordt ook de Joodsche Raad van Amsterdam genoemd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kreeg het het bestuur over alle Nederlandse Joden in handen kreeg. In deze positie verspreidde de Raad de anti-Joodse maatregelen in Nederland. De Raad werd ontbonden toen alle leden in 1943 naar kamp Westerbork werden afgevoerd.

Hij was oorspronkelijk een Oostenrijkse politicus en jurist, en had eerst een Slavische naam, Zajtich, wat hij probeerde te verhullen door deze naam. Als Nederlands leider was hij meedogenloos, hoewel hij ooit een gematigde socialist was. Hij werd veroordeeld en geëxecuteerd voor oorlogsmisdaden tijdens de Neurenbergerprocessen.