Qualisign: signs that are what they are on the basis of a potential resemblance

p.e. red embodied in rose

Sinsign: signs that are what they are on the basis of their existence or something singular

p.e. a scream

Legisign: signs tahat are what they are on the basis of virtue of a general law, a rule or a habit

p.e. language or a red card in football

Tekens zijn niet complete puur. Neem als voorbeeld de uitspraak “au” of “ai” waarbij hetzelfde wordt bedoeld (uiting van pijn) maar het teken toch een andere vorm heeft.

“A sign is something that represents an object and produces an Interpretant”

De tekens kunnen ingedeeld worden in Pierce’s categorieën van

1) Firstness potentie

2) Secondness 1 op 1 relatie met de werkelijkheid

3) Thirdness op basis van algemene wetten en afspraken

Tekens zijn dus het centrale begrip in de semiotiek. Om te beginnen zullen we een aantal eigenschappen van tekens op een rijtje zetten:

Eigenschappen tekens:

• Instrumenteel karakter
• Tekens functioneren op een bepaalde wijze, het moet functioneren als een teken
• Je kan geen tekens interpreteren naar eigen welbevinden

• Vorm en structuur van het teken
• Tekens hebben een “formele” structuur nodig om te functioneren

• Sign vehicle embodying the sign
• Het teken stoppen kan werken via een stoplicht of een verkeersagent

• Semiotiek is anti-essentialistisch en anti-relativistisch
• “Fouten maken ís mogelijk”

De tak van de semiotiek komt voort uit het pragmatisch realisme en heeft Pierce als grote voorvechter.

De semiotiek bestudeert de vraag:

“what are signs and how do they enable us to exchange meaningful information?”