• de onherleidbare complexiteit van het leven en de natuur

Darwin: een evolutie, gestuurd door willekeurige variaties (mutaties) en natuurlijke selectie

 Behe: complexiteit op moleculaire schaal van het leven valt niet te herleiden  intelligente ontwerper (“ontwerper van alles wat bestaat” ~ God)

Dawkins: gradueel, cumulatief, stap-voor-stap-proces van kleine eenvoudige veranderingen (grote tijdspanne en groot aantallen combinaties).

Bezwaren tegen een intelligent ontwerper (Hume):

• Intelligentie is een capaciteit van de menselijke geest ( niet noodzakelijk van god)
• Als men het in de schoenen schuift van een ‘God’, is enkel het probleem verplaatst.
• De wereld vertoont niet alleen orde, maar ook veel tekorten, defecten en wanorde.
• Natuurconstanten

De natuur moet aan strikte voorwaarden voldoen om het ontstaan aan het leven te kunnen geven (stabiele atomen, energiebron, koolstof, precieze waarden van elektromagnetische kracht, precieze massa van de zon, het heelaal moet lang genoeg bestaan, …)

Dit is zo extreem onwaarschijnlijk  intelligente ontwerper.

Bezwaren: het antropisch principe (Carter)

• Het zwakke antropisch principe (zelf-evident): het heelal dat we waarnemen, moet voldoen aan voorwaarden voor ons bestaan. Elk heelal dat wordt waargenomen, beschikt noodzakelijk over de juist afgestelde natuurconstanten om leven mogelijk te maken.
• Het sterke antropisch principe (niet zelf-evident): het heelal moet de eigenschappen bezitten die het mogelijk maken dat leven zich in een bepaalde fase van zijn geschiedenis ontwikkelt. (kan waar/nietwaar zijn)

 ID schendt de methode van de wetenschap (het invoeren van een bovennatuurlijk wezen als verklaring voor waargenomen feiten) én schendt het religieuze denken ( God wordt ingevoerd om de hiaten van de wetenschappelijke kennis op te vullen).

Het scheppingsverhaal van Genesis I letterlijk interpreteren  in strijd met het waarnemingsgegeven:

• Ouderdomsbepalingen
• Afstandsbepalingen in het heelal

 verkeerde lezing van een mythische tekst (waardering voor het bestaan, opdracht van de mens).

Getallen en cirkels

Het mathematisch ideaal (logos)= het getal  ‘alles is getal’ (pythagoreeërs)

 Ontdekking van  irrationele getallen  niet alle grootheden kunnen exact in getallen uitgedrukt worden.

Het geometrisch ideaal= de cirkel  heel de kosmos = een combinatie van cirkels

 ontdekking van Kepler (1609): de banen van planeten zijn ellipsen

Mechanica en elektromagnetisme

• Newton: fundamentele bewegingswetten + universele gravitatiewet  concept van de algemene wetmatigheid van de natuur: wetten van de mechanica

 de natuur kent een deterministisch verloop

• Laplace: de hele kosmos is berekenbaar  vrijheid en vrije wil zijn illusies.
• Maxwell: elektromagnetisme  een wezenlijke eenheid tussen elektrische, magnetische en optische verschijnselen (licht).

( lichtsnelheid is een absolute constante, niet afhankelijk van de bewegingstoestand van de waarnemer ↔ Newton: elke snelheid is relatief tov de waarnemer)

Relativiteit

• Einstein: alle natuurwetten gelden voor inertiële waarnemers (waarnemers die zich met constante snelheid to elkaar bewegen)  ruimte en massa zijn relatief.

 Massa en energie zijn in elkaar omzetbaar.

Algemene relativiteitstheorie: ruimte en tijd gedragen zich als een 4dimensionaal continuüm met een vervormbare geometrie

 Natuurwetten behouden deterministisch karakter, de gebeurtenissen spelen zich af op een mathematisch perfect te beschrijven manier.

Kwantumfysica

Gedrag van elementaire deeltjes = hoogstens een statistische waarschijnlijkheid

Een deeltje: een golfkarakter met een in principe onbegrensde uitgebreidheid.

Kwantumtheorie  natuur verliest haar deterministisch karakter

 Causaliteit en lokaliteit kunnen niet gehandhaafd blijven.

Evolutie en moleculaire biologie

Darwin (+Wallace): leven op aarde ontwikkelt zich in een lang evolutieproces, als gevolg van mutaties en selecties.

Neodarwinisme: mutaties= veranderingen die zijn opgetreden in het DNA, de molecule die drager is van de erfelijke eigenschappen.

De eerste atoomtheorie

• Kritiek op Parmenides: onveranderlijkheid van alles wat bestaat
  • Alles wat is, is
  • Het niet-zijnde is niet  is er geen leegte, want leegte is een niet-zijn  de wereld is vol  er is geen plaats voor beweging
• Demokritos: Er is beweging  de wereld is niet vol  er is lege ruimte  een leegte (een niet-zijnde) bestaat  de wereld bestaat uit wat is (het massieve) en wat niet is (de leegte): massieve deeltjes die bewegen in een lege ruimte.
  • Atomen zijn ondeelbaar e onveranderlijk  kunnen niet met zintuigen worden waargenomen.
  • Atomen bezitten vorm, masse en uitgebreidheid (andere kwaliteiten hebben ze niet).
  • Atomen bewegen rechtlijnig door de ruimte in een ongeordende beweging  wervelingen botsen  conglomeraten van atomen (zichtbare lichamen), deze verbindingen zijn niet absoluut bestendig.

 door noodzakelijkheid of toeval (atheïstisch)

Demokritos beschreef als eerste een radicaal mechanistische natuurbeschrijving.