Als schema’s worden toegepast op leden van een sociale groep zoals een dispuut, geslacht of ras  aangeduid met de term stereotypen

Stereotypen kunnen snel en automatisch worden toegepast in onze ontmoeting met andere mensen.

• We gebruiken schema’s, mentale structuren die onze kennis over de sociale wereld organiseren rond thema’s of subjecten en die invloed hebben op de informatie die mensen opmerken, waarover ze nadenken en die ze zich herinneren. Bv. Als we iemand voor het eerst ontmoeten, beginnen we niet bij nul om te bepalen hoe hij of zij is, we categoriseren de betrokkenen als eerstejaarstudent of iemand zoals mijn nichtje,…

• Schema’s bevatten onze basiskennis en de indrukken die we gebruiken om wat we over de sociale wereld weten te organiseren en om nieuwe situaties te interpreteren.

• Schema’s gebruiken we bij mensen die we stereotyperen of categoriseren (“dit is iemand zoals….) of in situaties waarin we terechtkomen (moet ik hier knikken, de hand schudden, zoenen,…?)

• Ze beïnvloeden ook de manier waarop we naar de werkelijkheid kijken: de informatie die we opmerken, waar we over nadenken en die we onthouden

“The four horsemen of automaticity”

• Niet bewust
• Niet intentioneel: geen motivatie voor nodig, ze zijn er zo en verlopen quasi moeiteloos
• Onvrijwillig
• Quasi moeiteloos: meer moeiteloos dan niet automatische gedragingen bv. Ook fysiologisch (bv. Sport) minder energie voor getrainde sporter dan bij niet getrainde sporter

Automatisch denken = denken dat onbewust, onopzettelijk, onwillekeurig en zonder inspanning geschiedt. Bv. Je ontmoet een nieuwe persoon, onbewust ga je nadenken of dat je die persoon nu leuk vindt of niet op basis van hetgene je juist via het gesprek te weten bent gekomen

Wij, de mens, kan als “superieure soort” op automatische wijze met complexe feiten omgaan, we kunnen snel conclusies trekken.

De wereld is zeer complex: het is moeilijk om artificiële intelligentie te doen slagen.
Artificiële intelligentie = ervaringen worden opgenomen in ons automatisch geheugen. Als je weinig beschikbare energie hebt, moet je investeren in moeilijke taken waar je geen automatische reactie op hebt (= moeilijkheid van het te doen slagen)

De mens structureert die complexe wereld op basis van ervaringen uit het verleden, daardoor wordt zelfs een nieuwe situatie snel voorspelbaar.