Een verbetering van de infrastructuur zorgde voor het functioneren van de arbeidsmarkt als één markt. Migratie gebeurde daardoor vaak nog op een relatief beperkte afstand (arbeidsmogelijkheden). Belangrijk hierbij was e urbanisatie. Er was immers een toenemende invloed van de secundaire sector op de tewerkstelling, een invloed van de stedenbouwkundige activiteit, een dalende aantrekkingskracht van arbeid op het platteland en er ontstonden nieuwe, geïndustrialiseerde steden. Hierdoor kreeg seizoensmigratie steeds vaker een permanent karakter.

Er ontstond een sterke toename van de migratiestromen. Een eerste belangrijke factor was de transportrevolutie. Dankzij uitbreiding en verbetering van de transportfaciliteiten ontstond er een daling van de reistijden en een daling van de prijzen mede dankzij de sterke concurrentie tussen reisbureaus en scheepvaartmaatschappijen. Ook ontstond er een demografische revolutie dankzij de verbetering van de landbouw, waarbij er een bevolkingsgroei op het platteland ontstond en jammer genoeg ook een daling van de tewerkstellingsmogelijkheden in deze sector.

- impact van mogelijke push factoren

- regionale patronen en beroepsspecialisering

- regel: hoe sterker de push factoren, hoe minder de migratie was afgestemd op lokale gelegenheidsstructuur

• subsistence vs betterment migraine

Ook sociale netwerken waren van belang. Er ontstonden informele patronen van rekrutering bij een vaak lange traditie van sociale netwerken. Deze zorgden mede voor een verlaging van de reis- en informatiekosten.

Migratie was zeer belangrijk voor de steden wegens het urban graveyard effect. De beroepsstructuur van migranten week echter vaak af van die van de autochtone bevolking. Het gaat hier over het economisch profiel van de stad, waaruit een specificiteit van de arbeidsmarkt ontstond en formele en informele toegangsbeperkingen voor bepaalde groepen (migranten).