Item gefilterd op datum: december 2012

Spaanse koning wiens cruciaal televisie-optreden tijdens de geplande gewapende staatsgreep in het Spaanse parlement, de Cortesn de putschisten alle hoop op succes ontnam

zie Stoute de Karel

Enquête – onderzoek na de oorlog over wat men wist en dacht tijdens de oorlog in Nederland

de Villehardouin en Joinville, twee edelen uit de 13^e E uit de Champagne, staken een hart onder de riem van de edelen die in de kruistochten in een ideaal waarmaakten. Dit is een voorbeeld van hoe de functie die de fictie van de ridderromans had om de middeleeuwse elite te ondersteunen in haar sociale statusaanspraken, zo ook de geschiedschrijving deze rol heeft vervuld.

De mobilisatie en de media-aandacht bij het overlijden van Johannes Paulus II in het voorjaar van 2005 zijn een voorbeeld van hoe in een recent verleden massale manifestaties van fascinatie met het kerkelijk apparaat, ook in de westerse wereld, aangetoond hebben hoe sterk de formele en voor velen ook inhoudelijke aspecten van godsdienst een fundamentele zingevende factor blijven

één der meest virulente pleitbezorgers van een radicaal doorgetrokken postmodernisme. In zijn Refiguring History. New thoughts on an old disciplin (2003) is het verleden niet zomaar gelijk te stellen aan geschiedenis: geschiedschrijving is een vertoog, naast andere getogen over het verleden. Dit verleden wordt door Jenkins beschreven als ‘the before now’

Augustus – coup van 1991: bespeelde de communicatie zeer handig en ontweek de coup op die manier, loopt zeer gerust rond in het White House de nacht dat de coup voorspeld was (had al telefoon gehad van Bush, speelde dus heldenrol)

Hertog van Bourgondië, liet in 1408 een belangrijk deel van het archief van de stad Luik vernietigen, in de hoop de politieke slagkracht van de Luikenaars te breken

Antwerpse jezuïet die een synthese maakte van de sociaal-economische geschiedenis van België ‘Mijn land in de kering’, en hiermee illustreert dat het een knap geconstrueerde maar geëngageerde visie blijft, een ideologisch geschrift waarin de auteur zijn religieuze visie op de ontwikkeling van de Belgische samenleving laat domineren

op het zelfde ogenblik waarop wereldwijd de Finkelstein controverse losbarstte, werd in Londen een proces gevoerd tegen een Engels negationist, Irving, hij werd veroordeeld, maar kan Finkelstein omdat hij de ‘Holocaust industrie’ aanklaagt op dezelfde voet worden geplaatst, zijn de kritische kanttekeningen die hij plaatst rond de manier waarop voornamelijk in de VS met historische herinnering aan de holocaust wordt omgesprongen als ‘negationisme’ af te doen? Zowel Finkelstein als Irving houden een bewust ideologisch gekleurd relaas, alleen: Irving liegt over evidente onweerlegbare feiten, Finkelstein ontmaskert op een geëngageerde wijze een op attitudes berustende subjectiviteit bij een groot deel vh Amerikaanse publiek. De manier waarop Finkelstein het officiële discours over de holocaust zoals dit in talloze herdenkingen weerklinkt en ook in de eisen tot schadevergoeding aan slachtoffers en hun nabestaanden aanwijsbaar is, ontmaskert en deconstrueert, toont de heilzame werking aan van het door de ‘linguistic turn’ en het postmodernisme in de omgang met het verleden geïnduceerde scepticisme.