Initiatiefase : 1^e in de ontwikkelingsfasen van een relatie

- In deze fase proberen partners drie dingen te doen: ze proberen een positieve indruk te creëren, ze observeren elkaar grondig om cues te krijgen over de persoonlijkheid en cues over de bereidheid om zich verder te engageren in de relatie. Dan zoeken ze naar manieren om de communicatiekanalen te openen, door gebruik te maken van conventionele openingszinnen.

Experimentering : wanneer de eerste fase goed gelukt is + de meeste relaties stoppen in deze fase

- Zoektocht naar iets gemeenschappelijk om de relatie op te baseren

- Communicatie is in deze fase: small talk ( fatische functie ) maar dit is belangrijk omdat men vanuit small talk wilt overgaan naar big talk. Small talk reduceert de onzekerheid, de communicatie in deze fase is dus ontspannen, onkritisch, niet bindend en niet ambigue.

Intensifiëring :

- Meer zelfonthullingen

- Gebruik van we en ons ,…

- Kennis maken met elkaars verbale en non-verbale stijl, men vervolledigt zelfs elkaars zinnen

- De tevredenheid en opwinding zijn erg hoog in deze fase

Integratiefase:

- Men wordt koppel in elkaars en andermans ogen

- Zelfde attitudes en zelfde interesses

- Vriendengroepen vloeien samen

- Intimiteittrofeeën : je partners jas , trui ,… dragen, foto in je portefeuille steken, ..

- De perceptie van eenheid wordt versterkt door vrienden die nu over de partners denken als de helft van een geheel

- Testen van persoonlijk engagement in de relatie ( 4 soorten volgens Baxter en Wilmor), diegene die de suggestie lanceert wil op die manier de reactie van de andere peilen:

• Indirecte suggesties : grappen maken over de serieusheid van de relatie
• Scheidingstest : laat partners zien hoe ze zich voelen wanneer ze alleen zijn
• Uithoudingstest : laat de individuen zien hoever een partner wil gaan voor het behoud van de relatie (vb. door afspraken met vrienden af te zeggen, enz..)
• Jaloezietest : kijken of de partner niet te jaloers is t.o.v. anderen.

 wanneer al deze testen gedaan zijn en beide partijen zeker zijn over hun gevoelens voor elkaar gaan ze over tot binding

Binding :

- Publiek ritueel om hun relatie te legitimeren

- Door bijvoorbeeld huwelijk aan te gaan bij koppels ; bloedbanden bij vrienden , …

Relaties groeien naargelang de tijd in de diepte en de breedte.

- Relational breath : individuen gaan meer aspecten van hun leven delen met hun partner , ze praten over meer en meer topics

- Relation depth : ze laten hun partners dichterbij hun persoonlijke identiteit staan.

- Gebruiken we bij interactie met mensen waarmee we een nauwe band hebben.

- Regels worden zelf gemaakt

- Alledaagse regels mogen daarom ( zie vorige puntje ) dus doorbroken worden en vervangen worden door eigen regels.

- Gedrag dat nooit gebruikt zal worden bij totaal onbekenden

- Zeer brede range aan gespreksonderwerpen: zowel persoonlijke en emotionele zaken

- Vb. : ze kunnen zich serieus gedragen, grappen maken, vreugdekreten roepen, ..

Interpersoonlijke communicatie ontstaat volgens de derde regel pas over de tijd heen. Naarmate men elkaar beter leert kennen. Er is sprake van een grote vorm van informatie-uitwisseling waardoor de individuen elkaar zeer goed verstaan en elkaars non-verbale communicatie begrijpen en voortbouwen op vorige ontmoetingen.

Waarom is inter-persoonlijke communicatie zo belangrijk?

- Geeft ons steun en veiligheid in de soms onveilige wereld. : De gedachte dat we iemand hebben om op terug te vallen in moeilijke tijden is enorm belangrijk. Het is een vorm van comfort

- Ontwikkelen van ons zelfbeeld : dat zelfbeeld is immers een product van de goedkeuring en de afkeuring van diegenen met wie we in contact komen. We bekijken onszelf door de ogen van de andere.

- Stabiliseren en onderhouden van het zelfbeeld De aanwezigheid van anderen geeft ons een weerspiegeling  self looking glass. Vb.: Gewoon uitziende vrouw die als mooi aanschouwd wordt gaat zich na een tijdje ook zo gedragen.