- Quota’s om negatieve externe effecten in te perken

- Quota’s

- In vorm van maximale productie- of uitstootnormen

- Probleem: houden onvoldoende rekening met specifieke kenmerken bedrijf

- Beschouw Figuur volgende blz)

Uitstootnormen: quota’s

- B: maatschappelijke marginale baten om vervuiling terug te dringen

- Twee papierproducenten die L lozen

- MK1 curve: marginale kosten om vervuiling terug te dringen voor onderneming 1

- MK2 curve: marginale kosten om vervuiling terug te dringen voor onderneming 2

- Uitstootnorm door overheid vastgelegd: 7

- Totale maatschappelijke kost van emissiereductie:

- Oppervlakte LKF + LKG

- Reductiekosten minimaliseren

- Vereist efficiënte verdeling van inspanningen

- Indien bedrijf 1 reduceert tot Q1 en bedrijf 2 tot Q2

- Marginale reductiekost beide bedrijven = 3

- Dit is kostenefficiënt: doelstelling bereikt tegen zo laag mogelijke totale kost

- Indien beide bedrijven reduceren tot emissieniveau 7 (i.p.v. 6 en 8)

- Extra kosten bedrijf 1 voor extra reductie: lichtblauwe oppervlakte

- Uitgespaarde kosten bedrijf 2 voor extra vervuiling: lila oppervlakte

- lichtblauw > lila => doelstelling kan bereikt worden tegen lagere kosten

- Indien bedrijf 1 reduceert tot 8 en bedrijf 2 tot 6

- Geen totale kostenbesparing meer mogelijk

- Belangrijk:

- Inspanningen zo verdelen dat marginale reductiekosten voor alle bedrijven gelijk zijn

- Noodzakelijke voorwaarde voor kostenefficiëntie

- Equimarginaal kostenprincipe

- Differentiëring van normen

- Moeilijk in realiteit

- Vandaar vaal alle bedrijven zelfde reductienorm

- Betere alternatieven: volgende paragrafen

- Hoeveelheid lozing naar nul?

- Marginale kosten van terugdringen worden zeer groot

- Dit zijn ook reële kosten voor maatschappij

- Optimale hoeveelheid vervuiling:

- Q - (Q<L maar Q>O)