Item gefilterd op datum: mei 2014

Disulfriram werd ontdekt toen werknemers van een rubberfabriek ziek werden van alcohol.

Iproniazid was een brandstof voor raketten. Iemand ontdekte dat het hielp tegen tuberculose en daarna ontdekte men dat het hielp tegen depressiviteit.

Bromides werden eerst gebruikt om sexuele driften te doen afnemen, want masturbatie zou epilepsie veroorzaken. Bromides bleken inderdaad een medicijn tegen epilepsie, maar om heel andere redenen.

Disulfriram werd ontdekt toen werknemers van een rubberfabriek ziek werden van alcohol.

Iproniazid was een brandstof voor raketten. Iemand ontdekte dat het hielp tegen tuberculose en daarna ontdekte men dat het hielp tegen depressiviteit.

Bromides werden eerst gebruikt om sexuele driften te doen afnemen, want masturbatie zou epilepsie veroorzaken. Bromides bleken inderdaad een medicijn tegen epilepsie, maar om heel andere redenen.

fluoxetine, handelsnaam Prozac. Werken op dezelfde manier als triclics, maar alleen gericht op serotonine. Blokkeren de heropname van serotonine bij de presynaptische uiteinden. Fluoxetine en vergelijkbare medicijnen hebben minder- en beter voorspelbare bijwerkingen dan medicijnen die inwerken op 4 of meer neurotransmitters. Fluoxetine kan lichte misselijkheid of hoofdpijn veroorzaken. Hoe milder de bijwerkingen, hoe groter de dosis die een patiënt kan innemen. Het gebruik van fluoxetine is omstreden geweest doordat het suïcidale neigingen en gewelddadig gedrag zou veroorzaken. Dit in tegenspraak met het feit dat een laag serotoninegehalte juist gewelddadig gedrag stimuleert. En fluoxetine verhoogt de activiteit van serotonine. In vervolgstudies bleek dan ook juist een afname van agressief gedrag door fluoxetinegebruikers.

Monoamine oxidase inhibitors. b.v. phenelzine, handelsnaam Nardil. Ze blokkeren het enzym monoamine oxidase (MAO), dat catecholamines en serotonine omzet in actieve vormen. Als MAOIs dit enzym blokkeren blijven afgescheiden neurotransmittermoleculen langer dan gebruikelijk in de synaps zonder inactief te zijn. Zo stimuleren ze de postsynaptische cellen meer dan gewoon. De triclics werken meestal beter voor de meeste depressieve mensen, maar MAOIs kunnen helpen bij mensen die niet op triclics reageren.

b.v. imipramine, handelsnaam Tofrinal. Werken door te voorkomen dat het presynaptische neuron catecholamines opnieuw opneemt nadat de stof is afgescheiden. De neurotransmittrer blijft dus langer in de synaptische spleet en blijft de postsynaptische cellen stimuleren.

Bijwerkingen: duizeligheid, slaperigheid, wazig zien, versnelde hartslag, droge mond en overmatig transpireren, vaak zo erg dat mensen het gebruik moeten stoppen of verminderen.

Ze werden per ongeluk uitgevonden en ze hebben er voor gezorgd dat we meer gingen begrijpen van depressies.

Sinds de ontdekking in 1950 ontdekten verschillende onderzoekers onafhankelijk en bijna simultaan dat antidepressiva de activiteit van catecholamine synapsen in de hersenen doet toenemen. Daaruit leidden ze af dat depressie samenhangt met de verstoorde stimulatie van dopamine en norepinephrine synapsen.

Hedendaagse antidepressiva zijn onder te verdelen in 3 categorieën:

In enkele gevallen is een virale infectie de oorzaak; Borna disease. Tot 1980 kwam de ziekte van Borna alleen voor in de hersenen van Europees vee. Onderzoekers hebben nu veel variëteiten gevonden in een veel groter

Stuvia.com - De Marktplaats voor het Kopen en Verkopen van je Studiemateriaal 32 gebied. Soms is het virus fataal. In mildere vorm geeft het alleen gedragsstoornissen; periodes van fanatieke activiteit afgewisseld met periodes van inactiviteit. Sommige virussen zijn op mensen overgegaan, hoewel de symptomen soms nauwelijks te herkennen zijn. Het Bornavirus komt bij ongeveer 2% van de normale mensen voor, bij 30% van mensen die vaak depressief zijn en bij 13-14% van mensen met een chronische hersenaandoening.

Bij virusdragers blijkt het aantal antigenen toe te nemen bij een depressie en af te nemen als de symptomen afnemen.

Tien tot 20% van de ouders, broers en zussen hebben zelf ook stemmingsstoornissen. Onderzoekers hebben echter nog geen verantwoordelijk gen gevonden.

Misschien is er een meer algemeen risico-gen; iemand met een depressief familielid heeft meer risico op angststoornissen en drugs-of alcoholmisbruik.

Bij normale mensen hangt goede stemming en toegenomen activiteit van de linker prefrontale cortex met elkaar samen. De meeste depressieve mensen hebben afgenomen activiteit in de linker- en toegenomen activiteit in de rechter prefrontale cortex. Om cognitieve problemen op te lossen staren depressieve mensen naar links en niet naar echts, zoals de meeste mensen doen.

Mensen met beschadigingen in de linker hemisfeer hebben vaker last van depressies. In zeldzame gevallen worden mensen met een beschadiging in de rechter hersenhelft manisch.

Major depressie: iemand voelt zich weken lang elke dag droevig en hulpeloos, heeft nergens zin in, overweegt suïcide en kan zich niet voorstellen ooit nog weer gelukkig te worden.

Depressies komen 2 keer zoveel voor bij mannen als bij vrouwen en vooral tussen de 25 en 44 jaar. Een onderzoek in de US wees uit dat 19% van alle mensen wel eens een major depressie heeft gehad.