theorie en (cliëntgerichte therapie) therapeutische methode:

(1) Bracht tot uitdrukking dat in therapie cliënt, als uniek individu, me zijn denken en voelen centraal dient te staan. Niet taak therapeut vast te stellen wat cliënt mankeert en wat daaraan te doen. Cliënt dient zelf, vanuit zijn vermogen tot positieve ontwikkeling en ontplooiing aan te geven hoe en waar verbeteringen kunnen plaatsvinden. Niet patiënten maar cliënten om volwaardige en niet-zieke van mensen, die met probleem worstelen aan te geven. (2) Veel moeite getroost om hoofdpunten uit zijn theorie en therapie praktisch uit te werken, te beschrijven en toepasbaar te maken op allerlei menselijke relaties. Invloed op behandeling psychische problemen en opvoeding en onderwijs.

Na voltooiing studie psychologie werkte Rogers als hoogleraar en > 10 jaar bij instituut voor hulpverlening aan kinderen, hij leerde veel over therapeutische behandeling vanuit freudiaans gezichtspunt. Hij ontwikkelde zijn theorie op basis van zijn ervaringen in de therapeutische praktijk.

In opvatting Rogers over ontwikkeling van individu staan 4 uitgangspunten centraal:

1. 1. Van nature neiging zijn in aanleg aanwezige individuele mogelijkheden te verwezen-lijken (zelfverwerkelijking/zelfactualisatie, drijvende kracht achter ontplooiing in biologische en psychologische zin, onder invloed van innerlijke mogelijkheden en externe omstandigheden).
2. 2. Subjectieve realiteit, werkelijkheid zoals men deze subjectief beleeft (percipiëren) Alleen persoon zelf kan bepalen hoe zijn werkelijkheid/referentiekader eruitziet
3. Gedrag, gericht op zelfverwezenlijking Geleid door persoonlijk waarderingsproces (ervaringen toetsen aan zelfverwezenlijking, spontaan aanvoelen):

• Positieve waardering, passen in de verwezenlijking
• Negatieve waardering, passen niet in verwezenlijking

1. Door zelfverwezenlijking samenhangend zelfbeeld (ik, zelf) ontwikkelen, dat in zijn beleving apart staat van de rest van de wereld.

Samengevat: Men is geneigd zijn in aanleg aanwezige mogelijkheden te realiseren, leeft in subjectieve realiteit en in zijn ontwikkeling laten leiden door persoonlijk waarderings-proces. Van belang is daarbij een samenhangend zelfbeeld te ontwikkelen.

Voorwaardelijke positieve waardering, als er voorwaarden/ beperkingen worden gesteld, Benadrukt is dat onvoorwaardelijke positieve waardering door belangrijke anderen essentieel is voor ontplooiing persoon (hierdoor ook positieve zelfwaardering)

zelf in belangrijke mate kiest/beslist over activiteiten (voortkomend uit eigen zingeving leven, existentialisme leven op zich niet zinvol, geen algemeen doel, krijgt pas zin als persoon iets kiest/wil bereiken)