Twee concurrerende theorieën daarover:

• De eerste is ‘the will or choice theory’. Aanhangers zien een recht als een bescherming om een eigen keuze te maken en te stimuleren bij kinderen. Enerzijds betekent het dat het de keuzes beschermd die gemaakt worden door kinderen. Het hebben van een recht geeft de macht om iets af te dwingen.
• Anderszijds staat de theorie ‘welfare of interest theory’. Aanhangers zien een recht als de bescherming van een belang. Door middel van rechten worden dus niet eigen keuzes beschermt, maar belangen. Binnen die belangen kunnen wel keuzes vallen (belang: ik wil buiten spelen. Keuze: ik ga buiten spelen)

Alternatief antwoord: kinderen zijn mensen, dus hebben ze rechten. Mensen moeten beschermd worden en rechten maken dat mogelijk.

Kinderen hebben rechten:

• Zelfontplooiing
• Vrijheid om te denken, geweten en religie
• Vrijheid van vereniging
• Het recht om een bepaald niveau van leven te hebben dat goed is voor psychische, mentale en spirituele, morele en sociale ontwikkeling
• Het recht op onderwijs
• Vrijheid van meningsuiting

De oorsprong van deze rechten is te vinden in de belangen van kinderen. Zo hebben kinderen bijvoorbeeld belang in welzijn en het krijgen van onderwijs. Dit is voor hun van belang omdat dit voor hun een goed leven beter mogelijk maakt. Maar met het hebben van belangen zijn kinderen er nog niet. Je kan er wel belang bij hebben dat je onderwijs krijgt aangeboden, maar als je hier geen recht op hebt, zal dit belang niet vervult worden. Belangrijk is dus dat kinderen rechten hebben. Niet iedereen heeft dezelfde rechten. Bijvoorbeeld het verschil tussen kinderen en ouders. Kinderen hebben wel welzijnsrechten, dat zijn rechten die het welzijn van het kind beschermen. Daarentegen hebben kinderen geen vrijheidsrechten, dit zijn rechten om te kiezen (zoals stemmen bij een verkiezing, of kiezen welke zorgverzekering het kind neemt). Dit omdat ze daar nog niet capabel genoeg voor worden geacht.

Het verschil tussen rechten en belangen is dat rechten worden toegewezen en (meestal) voor het leven lang gelden. Rechten zijn opgesteld om belangen te beschermen. Belangen zijn veel specifieker en verschillen per leeftijd en per individu. Een belang voor een volwassene kan zijn dat hij/zij wil trouwen; kinderen delen ditzelfde belang niet. Nog een verschil tussen rechten en belangen is dat je met enkel een belang bij iets nog geen recht hebt om dit uit te voeren.

Familie kan zorgen voor economische ongelijkheid, maar zeker voor affectionele ongelijkheid. De familie/het gezin is een eenheid/samenstelling waarin liefde wordt gegeven en genomen. Als je daarbuiten valt, ontvang je minder/geen liefde. Dit staat tegenover gerechtigheid. Onrecht komt ook voor bij een individu die een gezin wil stichten. Dit kan komen door (1) onvruchtbaarheid en (2) door het onvoldoende beschikken over materiële zaken die er voor zorgen dat het kind een minimaal fatsoenlijk leven kan leiden. Wanneer je om eerder genoemde redenen niet in staat bent om een kind te krijgen, ontstaat ongelijkheid tussen jou en de individuen die wel een kind kunnen krijgen, ook dit realiseert geen gerechtigheid.

Het bestaan van het gezin is tegenstrijdig met het realiseren van totale sociale gerechtigheid. In sommige gevallen kan de familie een obstakel zijn voor rechtvaardigheid, omdat elke familie het kind individueel en op zijn eigen manier opvoedt. Iedere ouder doet dit op zijn eigen manier waardoor elk kind andere normen en waarden mee krijgt, maar ook kennis. Om volledige gerechtigheid te krijgen zouden families afgeschaft moeten worden. Maar de familie draagt ook bij aan rechtvaardigheid doordat familie als beste de rol van morele opvoeder kan vervullen. Families zorgen ervoor dat kinderen tot burgers worden gevormd en families zijn de enige die deze functie kunnen uitvoeren. Door families af te schaffen offert men belangrijke waarden op die kenmerkend zijn voor het leven als de mens.

Je leven delen met het kind. Het is voor ouders (meestal) een groot plezier om kinderen te krijgen, te onderhouden en groot te brengen. Hiervoor is het dus een belang dat je als ouder plezier en voldoening haalt uit het kunnen delen van je leven met je kind.

Het sturen van de ontwikkeling van het kind. Je wilt als ouders, door de onvoorwaardelijke liefde die je (meestal van nature) voor je kind hebt, dat je kind goed terecht komt en zichzelf zoveel mogelijk ontwikkelt. Hiervoor is het dus een belang van de ouders om het kind zo op te voeden dat de ontwikkeling mazimaal is.

Het is van belang voor een ouder om ouder te zijn en te voelen, omdat je je dan als verantwoordelijke ouder kan gedragen. Ook dit zit (meestal) in de aard van de mens, dus wanneer je geen ouder bent zou je ongelukkig kunnen zijn, niet om het feit dat je je kinderen mist (want je kent ze immers nog niet) maar om het feit dat je überhaupt geen kinderen hebt.