Rights in trust: als ouder houd je rechten ‘’achter’’ voor je kinderen, zodat ze deze rechten op een later moment kunnen gebruiken.

‘Rights in trust’ is ook wel het recht voor een open toekomst. Ze geven grenzen aan de rechten van ouders en leggen plichten op de staat om deze rechten te beschermen. Ze beschermen de rechten die het kind als een volwassene zal hebben. Zodat de persoon later zijn vrijheidsrechten en welzijnsrechten kan uitvoeren.

Rights is trust betekent dat de rechten ,die kinderen later krijgen als volwassen, bewaard moeten worden. Dit kan verdeeld worden in twee onderdelen:

• Anticipatory autonomy rights
• Who one is versus who one will become*
• The right to an open future
• The capacity to eventually make reasonable choices
• Choice is not necessarily in tension with habits, dispositions, or ways-of-life chosen
  for someone

Engelse definitie:
Rights are to be “saved” – held in trust – for children until they are capable of exercising them, just as money held in a trust account is “saved” until the child reaches the age of majority, and for similar reasons. Moreover, Feinberg explicitly acknowledged that safeguarding a child’s prospective autonomy interests “often requires preventing his free choice now.

Je moet altijd rekening houden met de belangen van het kind. Wat het beste aansluit en persoonlijke groei mogelijk maakt. Dit kan een keus zijn maar meestal is dit niet de keus van het kind zelf, omdat deze nog niet altijd alles weet.

Ja: Liberale blik, de keuze van het kind mag meewegen in beslissingen als de volwassenen dit realistisch acht.

Nee: paternalistische blik, kinderen zijn nog niet in staat om het belang van verschillende opties te zien en te interpreteren om zo een juiste keuze te kunnen maken. Dit moet uiteindelijk gedaan worden door de ouders/opvoeders van het kind. Kinderen kunnen nog niet goed rekening houden met de gevaren die grote beslissingen met zich mee brengen. Er moet echter wel rekening gehouden met de wil en de rechten van het kind, maar kinderen beschikken niet over een aantal cognitieve vaardigheden, zoals bijvoorbeeld het verwerven of verwerken van informatie op een geordende manier, om consistente en stabiele overtuigingen te vormen en om de betekenis van verschillende opties en hun consequenties te waarderen. Kinderen missen de wilskracht om consistente verlangens te ontwikkelen en te behouden, daarnaast kunnen ze geen onafhankelijke keuzes maken. Dit onvermogen van kinderen maakt dat ze geen ‘liberty rights’ hebben. Tenslotte is deze ontkenning van rechten niet slecht voor kinderen. De kindertijd is niet een permanent onderhouden status die geassocieerd kan worden met onderdrukken of discriminatie, het is een stadium van de menselijke ontwikkeling die iedereen doorgaat. Kinderen groeien op tot volwassenen, dus ze zullen wel rechten krijgen en die ‘discriminatie en onderdrukking’ zal verdwijnen.

Het moet een combinatie zijn van rationaliteit en redelijkheid. Deze wetten worden hierbij gebruikt als leidraad. Je hebt een recht niet zomaar, het is niet genoeg om te zeggen dat je het recht hebt. Er moeten randvoorwaarden en verplichtingen zijn die het mogelijk maken dat je rechten hebt:

a. Het moet relevant zijn voor het desbetreffende persoon.
b. Toepassing varieert van plaats tot plaats = situatie-afhankelijk.
c. De ouders moeten het naleven
d. Overheid moet controleren.
e. Overheid moet de benodigdheden aanbieden (zoals onderwijs)

Kinderen hebben basisrechten. Deze rechten zijn bericht om het welzijn van het kind te bevorderen:

• Vrijheid van zelfontplooiing
• Vrijheid om te denken, geweten en religie
• Vrijheid van vereniging
• Het recht om een bepaald niveau van leven te hebben dat goed is voor psychische, mentale en spirituele, morele en sociale ontwikkeling.

Volgens het kinderrechtenverdrag hebben kinderen het recht op vrijheid van meningsuiting, het recht op vrijheid van gedachten, geweten en religie, het recht op verwantschap, het recht op een levensstandaard die toereikend is voor de lichamelijke, mentale, geestelijke, morele en sociale ontwikkeling van het kind, en het recht op educatie. Deze rechten zijn gebaseerd op de belangen van het kind. Deze rechten zorgen er voor dat ouders de verantwoordelijkheid op zich nemen om bepaalde taken en plichten uit te voeren die in het belang zijn van het kind.

Kinderen hebben volgens Feinberg C-rechten. Daarentegen hebben volwassenen A-rechten. Onder Crechten worden twee soorten rechten onderscheiden. Ten eerste heb je de basisrechten van een kind. Deze rechten hebben betrekking op de basisbehoeftes van een kind zoals onderdak, voedsel, drinken, bescherming, liefde. Ten tweede zijn er de zogehete ‘right-in-trust’ rechten die kinderen hebben, ook wel recht op een open toekomst genoemd. Dit recht zorgt ervoor dat kinderen een zo onaangetast mogelijke autonomie hebben als volwassenen. Door kinderen te respecteren en een open toekomst aan te bieden, kunnen zij zich in de toekomst vormen tot de volwassenen die zijzelf willen zijn.

Tweede antwoord:

Recht op gezondheidszorg, onderdak, educatie, voeding en familie (en alle bijbehorende aspecten van een goed gezin). Deze rechten worden bewerkstelligd met beleid en zijn gebaseerd op de belangen van het kind. Ze zijn vastgesteld door volwassenen.