Een groot deel van wat we vriendelijkheid, etiquette, tact noemen bestaat uit handig ontwijken wat voor de ander, of voor zichzelf, pijnlijk of gênant is.
Men ontwijkt bepaalde onderwerpen, of als ze dan toch ter sprake komen, maakt men er zich van af met enkele clichés.

Tact
= wederzijdse garantie die interactiedeelnemers elkaar geven
‘Ik zal niet spreken over dingen die onaangenaam zijn voor jou, als jij niet spreekt
over de dingen waaruit mijn zwakheden zouden kunnen blijken.’

Bv. Geen zotte gezichten trekken wanneer iemand iets vertrouwelijk vertelt
 Minimum aan empathie vertonen

In sommige gevallen (Hostessen, diplomaten) worden de lichaamsuitdrukkingen en gebaren onderworpen aan een buitengewoon hoge graad van beheersing.
= impressiemanagement

= Duidelijk signaal waaruit betrokkenen kunnen begrijpen dat interactie gesloten wordt of juist begint.
= Je sluit de buitenwereld buiten (=buiten de brackets) zodat je niet gestoord wordt

Denk aan de lichaamshouding!

Bv. Receptie
Bv. Schoolbel (= brackets in de tijd)

Gesprekken verlopen minder vloeiend en grammaticaal correct dan we geneigd zijn om aan te nemen.
 Voor de betrokkenen is dit niet storend, omdat ze zelf invullen wat onaf blijft.

In de conversatieanalytische benadering worden mechanismen en regels van gesprekken bloot gelegd.

Dit lijkt eerst triviaal, maar uiteindelijk gaat het om fundamenten van de sociale interacties, en dus van het sociale leven in het algemeen

Bv. Kijken naar betrokkene, even geluid maken om te laten zien dat je volgt/luistert, …  Telefoongesprekken: Als je niet af en toe geluid maakt wordt interactie
afgebroken.

= 2 soorten interacties

• Ongerichte interactie
  : vindt plaats wanneer mensen op een bepaalde plaats samen zijn en wederzijds bewust zijn van elkaars aanwezigheid, zonder tot een directe interactie over te gaan
  Bv. Wachtkamer, bushalte, feest, theater, …
   Individuen in aanwezigheid van anderen zijn, zelfs als ze niet met hen praten, onophoudelijk bezig met non-verbale communicatie.
   Ze houden rekening met elkaar, zonder dat er betrokkenheid aanwezig is.
  Bv. Als er in een park enkele banken staan, ga je niet meteen naast iemand zitten, maar zet je je op een andere bank

• Gerichte interactie
  : doet zich voor wanneer individuen zich uitdrukkelijk tot elkaar richten, dus directe aandacht schenken aan wat de anderen zeggen of doen.

ð Iedere interactie van individuen in een omgeving waar ook anderen aanwezig zijn, bestaat zowel uit gerichte als ongerichte interactie!

Een afgebakende eenheid van gerichte interactie = ontmoeting