1) samenleving = geheel die probeert in stand te blijven

2) veelzijdige en wederkerige relaties tussen elementen

3) onderzoek nr functies

4) normale toestand is evenwicht: sociale verandering is een uitzondering

5) verschuiving van een causale verklaring (waarom?) naar een functionele verklaring (hoe) gaat gepaard met tautologische of teleologische kunstgrepen

Bijvoorbeeld: Victoriaans Engeland (eind 19de eeuw)

1) industrialisatie: fabrieken/industrie

2) militaire apparaat

3) imperialisme

4) sport

Alle elementen hebben onderlinge verbanden

1 met 2: industrie zorgt voor wapens

2 met 1: militaire apparaat is een belangrijk vrager voor de industrie

2 met 4: als militairen niets te doen hebben, kunnen ze gaan sporten

4 met 2: getrainde mensen voor het leger

3 met 4: hele volk leeft met de sporters mee

Radcliffe-Brown legde de klemtoon meer op de behoefte van het systeem.

Hij verving tevens de term behoefte naar noodzakelijke bestaansvoorwaarden.

-Behoefte: men weet a priori wat een organisme (systeem) nodig heeft

-Noodzakelijke bestaansvoorwaarden: men meent niet steeds a priori te weten wat een organisme nodig heeft.

Bijvoorbeeld het bestaan van een gezin verklaar je niet door te verwijzen nr een behoefte aan gezinsstructuren die a priori zou voortvloeien uit het wezen van de SL en van haar leden. Maar hij merkt op dat in bepaalde SL'en gezinnen voorkomen en gaat dan na welke functie ze daarin vervullen.

Het standpunt van Radcliffe Brown zegt ook dat de bestaansvoorwaarden van één bepaalde SL niet altijd overal algemeen geldig moeten zijn. Wat nodig is om onze SL te laten voortbestaan is mss helemaal niet nodig om een andere SL te laten voortbestaan.

Alleen empirisch onderzoek kan uitmaken welke de noodzakelijke bestaansvoorwaarden zijn van een SL.

Kritiek: Een voordeel aan het begrip “behoefte” was dat je duidelijk een onderscheid kon maken tussen functioneel en dysfunctioneel. Wat de behoefte van de SL bevredigde was functioneel, wat dit tegenwerkte was dysfunctioneel.

Doordat we dit begrip vervangen verliezen we ook dit voordeel.

Malinowski herleidde de behoeften van het sociale geheel tot individuele behoeften. Iedere SL moet voorzieningen treffen om deze individuele behoeften te bevredigen. Dit was tegen de geest van Durkheim.

De sterkte van het functionalisme van Durkheim die de groep of SL beschouwde als suï generis, werd door Malinowski ingeruild voor een goedkoop reductionisme.

Opmerking: Suï generis = als een entiteit niet herleid kan worden tot haar biologische en psychische grondslagen.

Antropologen komen meestal in een stammenmaatschappij terecht waar historische kennis over de eigen stam zeldzaam is. De antropologen komen hierdoor in de verleiding de SL op een niet-historische manier te analyseren.

Hij kan gedrag enkel maar verklaren door ze als een samenhangend geheel te zien, zodat ze elkaar verklaren. Men spreekt hiervan structureel-functionalisme.

We gaan uit van de samenhang van het geheel (structuur) en bovendien zoekt men naar de specifieke bijdrage van ieder onderdeel tot het voortbestaan van dat geheel (functie).