Mentale toestanden zijn niets anders dan neigingen tot een bepaald gedrag. Buiten gedrag of neigingen bestaat er in het mentale domein niets. Analytisch behaviorisme is niet zozeer een theorie van mentale toestanden, maar een theorie om te analyseren hoe we praten over mentale toestanden. Zinnen over mentale toestanden zijn zonder verlies van betekenis te parafraseren in zinnen over gedrag. Theorie over de geest. (Ook wel metafysisch of ontologisch behaviorisme).

Argumenten voor

• Analytisch en methodologisch behaviorisme kunnen op dezelfde manier over de geest praten.
• Poging intelligentie mechanistisch te verklaren. Niet-circular (‘question-begging’).
• Fenomenologisch bezwaar

Argumenten tegen

Kwalitatieve inhoud blijft buiten beschouwing. (b.v. pijn lijkt meer te zijn dan een neiging tot schreeuwen, qualia)

• Formeel bezwaar

Er is niet een noodzakelijke of voldoende voorwaarde te geven voor het zijn in een bepaalde mentale toestand (dus mentale toestanden kunnen niet uitsluitend en in behavioristisch idioom gedefinieerd worden).

• Behaviorisme zegt niets over het bewustzijn
• Acteren, bedrog en conflicterende intenties kunnen niet behavioristisch verklaard worden.

Psychologische uitspraken moeten in operationele termen gedefinieerd worden. Theorie over wetenschap. (Ook wel wetenschappelijk behaviorisme)

Argumenten tegen

Mentale toestanden passen niet in het (natuur)wetenschappelijke paradigma. Overtuigingen, verlangens, perceptie etc. zijn niet in natuurwetenschappelijke taal uit te leggen. Hier heerst causaliteit en niet ‘betekenis’.