3 mogelijke relaties tussen gezinsstructuur en psychische stoornissen individu:

• Gezinsstructuur draagt op passieve manier bij aan voortduren stoornis; overige ge-zinsleden schikken zich naar gezinslid met probleem en accepteren afwijkend gedrag. In leertheoretische termen; gezinsleden bekrachtigen het afwijkende gedrag.
• Gezinsstructuur vormt context die kans op ontstaan psychische stoornis bij indivi-dueel gezinslid vergroot. Bevordert ontstaan probleemgedrag (uiting, symptoom van disfunctionerend gezinssysteem)en belemmert ontwikkeling functioneler gedrag.
• Gezinsstructuur stimuleert herhaling eenmaal ontstaan afwijkend gedrag gezinslid.

In deze gezinnen zou afwijkend gedrag functie hebben in handhaven van stabiliteit gezinssysteem (fungeert als homeostatisch mechanisme). Probleemgedrag is voor gezin middel om gezinssysteem in stand te houden.

Heranalyses diverse onderzoeken leveren geen steun voor opvatting dat er zoiets als psychosomatische gezin bestaat. Wel aanwijzingen dat gezinsfactoren het ontstaan en voortduren van sommige lichamelijke klachten en eetstoornissen kan beïnvloeden.

• meer gedifferentieerde indeling van de levenscyclus van het gezin:

• Fase zonder kinderen: gaan samenleven partners tot komst van het eerste kind.
• Uitbreidingsfase; vanaf geboorte eerste kind tot de geboorte van het laatste kind.
• Stabilisatiefase; periode totdat eerste kind het ouderlijk huis verlaat.
• Fase waarin de kinderen het huis uitgaan.
• Fase lege nest, alle kinderen ouderlijk huis verlaten en ouders weer met tweeën .
• Fase waarin 1 partner alleen achterblijft na overlijden van de ander.

Doorlopen fasen maar vooral overgang van ene naar andere fase brengt problemen met zich mee en vraagt aanpassingsvermogen gezinssysteem. (ook bij goed functionerende)

Vertrouwde interactiepatronen aanpassen en continuïteit gezinssysteem waarborgen. Pas pathologisch door te reageren op interne en externe eisen om te veranderen, door star vast te houden aan oude interactiepatronen.

Structurele gezinstherapeuten zouden geen causale rol toekennen aan gezin maar aannemen dat er een wisselwerking is (vage of starre grenzen geen oorzaak)