Agressie

Is gedrag met als doel het tegen diens wil verwonden van een ander persoon. Het is een emotionele reactie op waargenomen geleden schade.

- Instrumentele agressie; heeft als doel het behalen van een gewenst resultaat;

- emotionele agressie; is puur bedoeld om de agressie zelf.

De mate van agressie varieert sterk tussen verschillende culturen. Binnen een gemeenschap hebben verschillende subgroepen vaak verschillende normen met betrekking tot agressie.

De meest agressieve groepen in de Verenigde Staten zijn teenagers en jonge volwassenen, African Americans, en mensen uit het zuiden. De reden dat ze agressiever zijn in het zuiden is omdat ze daar een “culture of honor” hebben.

Mannen zijn in praktisch elke cultuur en tijdsperiode agressiever (geweest) dan vrouwen. Ze zijn ook meer openlijk agressief, agressie bij vrouwen is vaak meer verdekt. Echter, wanneer ‘normale’ beperkingen aan agressiviteit worden weggehaald, zijn vrouwen vaak net zo openlijk agressief als mannen. Mannen zijn vaker overtly agressief, vrouwen zijn vaker agressief op een indirect manier of agressief op het gebied van relaties.

Zowel Freud als Lorenz beschouwden agressie als een aangeboren eigenschap, maar de beredenering hierachter is niet wetenschappelijk correct. Freud bedacht na de eerste wereldoorlog een nieuw concept: The death instinct, een onbewuste drang om de spanningen tijdens je leven te ontvluchten door dood te willen zijn. Evolutionaire psychologie beschouwt agressie als een universele, aangeboren eigenschap, ontstaan uit natuurlijke selectiedruk. Er wordt beweerd dat de verschillen in agressiviteit tussen de sexen voortkomt uit de strijd om status (en de meest aantrekkelijke partners) en seksuele jaloezie. Er is ook onderzoek geweest waarin beweerd wordt dat individuele verschillen in agressiviteit voortkomen uit genetische overerving, maar het bewijs is niet eenduidig. Wel staat zo goed als vast dat het hormoon testosteron en de neurotransmitter serotonine een rol spelen bij menselijke agressie (bio-neuro psychology).

Agressie wordt gestimuleerd door beloningen. Straffen verminderen agressie alleen onder bepaalde omstandigheden (die niet vaak voorkomen in het alledaagse leven).

Positive reinforcement is dat agressie een gewilde uitkomst genereert.

Negative reinforcement is het tegenovergestelde.

Het fysiek straffen van kinderen wordt in verband gebracht met agressie op latere leeftijd.

De invloed van modellen / voorbeelden wordt beschreven in de ‘social learning’-theorie. Modellen die bepaalde doelen bereiken door middel van agressie, en hiervoor niet worden gestraft worden het vaakst geïmiteerd (maar ook wanneer er wel gestraft wordt, worden de modellen gevolgd).

De modellen tonen niet alleen specifiek gedrag, maar ook algemene normen en waarden met betrekking tot agressie. Vreedzame modellen hebben daarom ook een agressie-verminderent effect. Het verschil in agressie tussen verschillende culturen hangt deels af van de getoonde modellen, straffen en beloningen, en gehanteerde waarden en normen.

De cultuur van eer en respect stimuleert agressief gedrag om deze eer te bewaren, vooral in het westen en zuiden van de VS.

Menselijke agressie wordt beïnvloed door leren en ervaringen. Bij agressie (zoals bij alle menselijke gedrag) spelen biologische- en omgevingsfactoren een rol.

De frustratie-agressie-hypothese stelt dat frustratie altijd een reden voor agressie vormt, en dat alle agressie voortvloeit uit frustratie. In werkelijkheid vormt frustratie meerdere motieven, en wordt agressie door meer dan alleen frustratie veroorzaakt.