Het autonome zenuwstelsel is een informatiekanaal dat heel snel met weinig verscheidenheid in transmitters werkt. Het is echter wel alleen voor kort durende aanpassingen. Een 'baan' begint in het preganglion, schakelt dan enkele keren over (nicotine-cholinerge (N)receptoren), komt dan bij het postganglion of tertiaire ganglion (N-receptor). Vanaf hier loopt de zenuwbaan naar de doelwitcellen die ontvangen met G-eiwitgebonden receptoren (adrenerg of muscarinerg).

Het lichaam wordt continu blootgesteld aan invloeden van buiten en verandering in het lichaam. Om bepaalde parameters binnen grenzen te houden zijn er regelsystemen. Er zijn open regelsystemen, deze kent geen feedback. De input is niet constant, dus zal de output ook niet constant zijn. Er geldt: Y= A · X. Voorbeeld zijn het hart (Y=X, dus A=1) en de nier (180 gefiltreerd, 1,5 liter urine, dus A=1/120) . Er zijn ook gesloten systemen met feedback.

De feedback kan negatief zijn of positief en wordt verwerkt in de comparator. De comparator vergelijkt de feedback met de referentiewaarde en stelt dan de input bij. Er kunnen storingen optreden in een systeem. Als de sensor of referentiewaarde aangedaan zijn, kan dit ernstige complicaties geven.