Descriptive pluralisme: Beschrijft de situatie. Je hebt vele keuzes en opties, meerdere alternatieven en verschillende kansen.

Prescriptive pluralisme: Pluralisme is een goed iets, het voorziet van alternatieven, verschillende manieren om aan te sluiten op de samenleving.

Pluralisme zorgt dus voor keuzemogelijkheden in de samenleving. Dit is belangrijk zodat mensen zich, ongeacht hun gedachtegang, toch een plekje in de samenleving kunnen vinden en elkaar daar kunnen aanvullen en bekritiseren. Door dit contact met andere mensen ontwikkel je ook je eigen autonomiteit, en dat houd de samenleving in beweging. Wanneer dit niet zou gebeuren is er grote kans op dictatuur (en dat is slecht voor welzijn). Er moeten wel grenzen gesteld worden door de overheid. Het kan namelijk ook zo zijn dat mensen beslissingen willen nemen die niet in het belang van de meeste mensen zijn. De overheid beschermt mensen door de keuzes in te perken.

Autonomie betekent dat je de capaciteit bezit om jezelf te onderhouden en te verzorgen. Daarnaast moet je verantwoordelijkheid nemen voor je keuzes en acties. Benodigdheden hiervoor zijn bijvoorbeeld een goede gezondheid, voldoende informatie om vergelijkingen te maken en keuzes te maken, de vrijheid om toegang te hebben tot je autonomie en het vermogen om te reflecteren op je eigen kunnen. Autonomie zorgt voor zelfstandigheid in de samenleving. Het is goed dat mensen eigen keuzes blijven maken, zodat de samenleving geen dictatuur wordt. Een dictatuur zou namelijk slecht zijn voor het welzijn van de individuen in de betreffende samenleving.

Rationaliteit is het consistent handelen op basis van rede. Rede beschrijft degene die in staat is om eerlijk, gevoelig en proportioneel te zijn in de uitoefening van rationaliteit. Rationaliteit is belangrijk omdat de rede alleen blind is voor moraliteit, en dit wel een belangrijk punt is de argumentatie. Het is belangrijk dat er een mate van balans in deze twee ingredienten gezocht wordt.

Voorbeeld van de driehoek, die drie zijde heeft. Er is geen logische duidelijkheid, zoals bij de driehoek, over stelen etc.

Rede heeft een limiet omdat men niet eeuwig door kan blijven redeneren en er op een gegeven moment wel degelijk conclusies getrokken moeten worden. Redenen alleen zijn blind voor moraliteit

Moreel relativisme betekend dus dat er geen waarheid bestaat, dat er geen goed of fout is. Dit zou op verschillende fronten een gevaar kunnen opleveren. Zo zou het bijvoorbeeld kunnen zijn dat een knokploeg, die stelen, vandalisme pleegt en mensen aanvalt, er zeker van kunnen zijn dat zij dit straffeloos kunnen doen. Er is namelijk niemand die zou kunnen zeggen dat het fout is wat zij doen, want er bestaat geen goed of fout.

• Fallibalisme (inzien dat jij niet altijd weet wat de waarheid is) spreekt moreel relativisme tegen, terwijl we dat wel kennen in onze samenleving
• Moreel relativisme is inconsistent, er worden oerwouden gekapt, waarop mensen roepen dat het niet goed is. Alleen al dat zeggen spreek morele relativiteit tegen.
• In gezinnen gaat morele relativiteit verloren. Ouders oordelen over de grenzen voor hun kinderen. Dit spreek morele relativiteit tegen.