Soms wordt bij epilepsie patiënten het corpus callosum doorgesneden, zodat bij een aanval maar 1 lichaamshelft betrokken is. Bovendien blijken het aantal en de duur van aanvallen dan te verminderen. Wat zijn de verdere gevolgen?

Proefdieren blijken normale sensorische- en bewegingscontrole te houden. Ook leren, geheugen en gedragsmotivatie verandert niet. Responsen worden alleen abnormaal wanneer een stimulus maar aan 1 kant van het lichaam wordt gegeven. Bij mensen is dat ook zo. Hun motoriek is goed wanneer ze beide kanten van het lichaam kunnen gebruiken. Hun coördinatie is soms langzaam en wat stuntelig. Ze kunnen hun handen Stuvia.com - De Marktplaats voor het Kopen en Verkopen van je Studiemateriaal 18 onafhankelijk van elkaar gebruiken (wat andere mensen niet kunnen). Hun intelligentie en motivatie blijft onveranderd. Alleen concentratievermogen wordt minder. Wanneer stimuli maar aan één kant van het lichaam gegeven worden zijn er toch subtiele gedragsveranderingen.

Bij een proef met flash-plaatjes links van hem bleek een split-brain patient alleen met zijn linkerhand (bestuurd door de rechter hemisfeer) de getoonde voorwerpen te kunnen pakken.

Wanneer de plaatjes aan de rechterkant werden vertoond gold het omgekeerde. Bij de meeste mensen zit de spraak in de linker hemisfeer. Wanneer een splitbrain patient plaatjes aan de rechterkant zag kon hij ze gemakkelijk benoemen (want ze werden via, via verstuurd naar de linkerkant).

Omgekeerd lukte het benoemen of beschrijven niet. Hij kon er wel naar wijzen met de linkerhand. Ook kon hij met links zo’n voorwerp pakken.

Omdat onze ogen vooruitkijken zien we b.v. de rechterkant van de wereld net zo goed met ons rechter- als met ons linkeroog. Maar informatie vanaf de rechterkant valt op de linkerkant van onze retina’s en omgekeerd. Informatie van de linkerkant van beide retina’s wordt naar de linker hemisfeer gestuurd (dit is dus informatie vanaf de rechterkant) en omgekeerd via het optisch chiasme (een soort kruispunt).

Oren ontvangen informatie van één kant van het hoofd en zenden deze informatie naar beide hersenhelften, zodat het geluid goed gelocaliseerd kan worden. Wanneer de oren verschillende informatie krijgen let een hersenhelft het meest op het tegenovergestelde oor.

De linker hemisfeer van de cerebrale cortex is verbonden met huidreceptoren en spieren hoofdzakelijk aan de rechterkant van het lichaam (contralaterale controle). De rechter hemisfeer is verbonden met receptoren en spieren van de linker helft van het lichaam en ziet maar de helft van de wereld.

Beide hemisferen kunnen de spieren in het gezicht en in de romp besturen. De mate waarin een hemisfeer ook dezelfde helft nog kan besturen (ipsilaterale controle) is verschillend per individu. De beide hersenhelften wisselen informatie uit via een verzameling axonen; het corpus callosum en via de kleinere anterior commissure en hippocampal commissure. De uitwisseling gaat snel.

De functiespecialisatie van de hersenhelften heet lateralisatie.

1. Het linker- en het rechter hersengedeelte communiceren met elkaar via het corpus callossum. Wanneer dit vernietigd is heeft elke hemisfeer alleen toegang tot informatie van de tegenovergestelde kant van het lichaam en het visuele veld.

2. Bij de meeste mensen is de linker hersenhelft gespecialiseerd in taal en analytische processen. De rechter hersenhelft is gespecialiseerd in bepaalde complexe visuele, ruimtelijke taken en synthetische processen.

3. De taalspecialisatie in menselijke hersenen zijn enorme complexe uitbreidingen van trekken die in andere primaten aanwezig zijn.

4. Afwijkingen in de linker hemisfeer kunnen leiden tot een grote variatie van specifieke taalstoornissen. Je hersens bestaan uit een veelheid van neuronen. Toch ervaar je jezelf als één bewustzijn. Wanneer de verbinding tussen hersengebieden (het corpus callosum) wordt verbroken handelen mensen alsof ze in twee werelden leven. Bij beschadigingen in bepaalde gebieden in de linker hemisfeer verliezen mensen hun taalvermogen, terwijl ze verder onveranderd blijven.