Mensen die zonder corpus callosum geboren zijn zijn anders dan mensen bij wie het later is verwijderd. Wat de ontwikkeling van het CC in de weg heeft gestaan heeft zeker ook invloed op de ontwikkeling van de rest van de hersenen op andere manieren.

Bovendien zal de afwezigheid van het CC de verdere ontwikkeling van de hersenen ook beïnvloeden. Mensen die zonder CC geboren zijn kunnen dingen die split-brainpatienten niet kunnen: ze kunnen van elke hand beschrijven wat ze voelen en van elk ook wat ze zien. Ze kunnen links en rechts iets betasten en dan het verschil aangeven. Beschikbare gegevens pleiten tegen het idee dat er in de rechter hemisfeer ook een taalcentrum zou zijn. Een aannemelijke verklaring is, dat elke hemisfeer zijn eigen verbinding met beide lichaamshelften ontwikkelt. Een andere mogelijke verklaring is, dat er een andere plek is ontstaan waar de informatie wordt uitgewisseld. Buiten de CC hebben mensen nog twee andere grote axonale verbindingen in de voorhersenen; de anterior commissure die de oudste delen van de cerebrale cortex met elkaar verbindt en de hippocampal commissure, die de linker hypocampus met de rechter verbindt. Misschien nemen deze gebieden in hun ontwikkeling voor een deel de taak van het corpus callosum over.

Het corpus callosum komt in de eerste 5 – 10 jaar tot ontwikkeling. Dit ontwikkelingsproces is niet zozeer een groei van nieuwe axonen, maar meer een selectie van bepaalde axonen en uitschakelen van andere. In een eerder stadium van ontwikkeling zijn veel meer axonen ontstaan in het corpus callosum dan het in de volwassenheid nodig heeft. Dat komt omdat elke neuron en andere neuron in de andere hemisfeer moet hebben waarmee hij via het corpus callosum correspondeert. Gedurende het embryonale stadium kunnen de genen niet excact specificeren waar die passende neuronen zijn. Daarom zijn er aanvankelijk veel verbindingen in het corpus callosum. Maar alleen die axonen die verbinding hebben met een precies gelijke cel overleven. Omdat de ontwikkeling van het verbindingspatroon jaren in beslag neemt lijkt het gedrag van jonge kinderen soms wel op het gedrag van een split-brain patient. Om de vergelijkinbg van stimuli tussen je twee handen b.v te kunnen faciliteren is de ontwikkeling van het corpus callosum pas tussen het 3de en 5de jaar voldoende ontwikkeld.

ontdekten dat een sectie van de temporale cortex; het temporale planum bij 65% van de mensen in de linker hersenhelft groter is dan in de rechter. Ook bij kinderen onder de 3 maand bleek dit al zo te zijn (12 van de 14). In de linker hersenhelft was het temporale planum bijna 2 keer zo groot.

Met behulp van MRI-scans van kinderen tussen 5- en 12 jaar bleek; Hoe groter het verschil, hoe beter de resultaten op taaltests. Kinderen bij wie het verschil weinig was, presteerden slechter op taal, maar beter bij bepaalde non-verbale taken.

Kinderen die voor hun 2de jaar een hersenbeschadiging oplopen in de linker hersenhelft ontwikkelen hun taal veel beter dan mensen die die beschadiging later krijgen (vooral volwassenen). Dit duidt er op, dat de rechter hersenhelft deze taaltaak min of meer kan overnemen wanneer zij nog in ontwikkeling is. De vroege kindertijd is een gevoelige periode voor de ontwikkeling van taal. En op je 13e leer je een nieuwe taal sneller dan op je 16e. Kortom; de deur tot gelegenheid tot taalontwikkeling sluit langzaam tussen kindertijd en late adolescentie.

Het menselijk brein is gespecialiseerd in het horen van taalgeluiden. We onderscheiden kleine geluidsverschillen. Dit doet een baby ook al, zelfs een prematuur van 30 weken na de conceptie.