Conflictregulatie: conflictpartijen vechten het conflict uit met behulp van afgebakende, beperkte middelen binnen een kader van formele regels. Drie voorwaarden:
1. Beide partijen moeten inzien dat er een conflictsituatie bestaat en onontkoombaar is
2. Georganiseerde belangengroepen vormen
3. Via welke formele regels wordt het conflict gevoerd.
Onder welke voorwaarden quasigroepen kunnen uitgroeien tot conflictgroepen. Hangt af van:
1. technische vwd’en (leidinggevend kader, omlijnde ideeën)
2.politieke vwd’en (verenigen)
3. sociale vwd’en (communiceren, rekruteren).
Welke voorwaarden de intensiteit en gewelddadigheid v/h conflict bepalen
Intensiteit neemt toe naarmate: organisatorische vwd’en voldaan, verdeling macht samenvalt met andere voordelen, sociale mobiliteit geringer is. Gewelddadigheid neemt toe naarmate organisatorische vwd’en minder voldaan, deprivatie relatiever, minder reguleringen treffen.
Welke voorwaarden de snelheid en diepgang v/h conflict bepalen. Omvang neemt toe naarmate het conflict intenser is, de snelheid naarmate het gewelddadiger is.
Herrschaft is de kans dat een bevel met een welbepaalde inhoud gehoorzaamd zal worden door en gegeven groep van mensen (imperatively coordinated association). Er bestaat een grote variëteit aan machtsverhouden, maar wel enkele gemeenschappelijke kenmerken:
1. Machtsverhouding is een dichotome relatie
2. Aan de twee polen v machtsverhoudingen zijn tegengestelde belangen verbonden; belangenconflict.
3. Verbonden aan bepaalde sociaalstructurele posities; quasi-groep, conflictgroep
Je kan maar macht uitoefenen indien je weet dat je de machthebber bent.
Klassen centraal, gebaseerd op al dan niet bezitten van macht. Kritiek op Marx:
1) Onvoldoende oog voor scheiding eigendom productiemiddelen – beheer
2) geen radicale polarisering van 2 duidelijke sociaaleconomische klassen
3) sociale mobiliteit is toegenomen en barrières tussen klassen zijn verkleind
4) verwachting klasseloze maatschappij is utopisch.
5) Hij keek slechts naar één tijdsperiode, is te beperkt
6) Hij was te economisch. De economie is belangrijk, maar macht is het belangrijkst.
Economische tegenstelling kunnen overwonnen worden, dus zijn niet de fundamentele grondslag van klassen(conflicten).
Dahrendorfs conflicttheorie is een machttheorie.
Dahrendorfs klassenbegrip is algemener, gebaseerd op al dan niet wettige macht (Herrschaft). Macht is immers eigen aan alle vormen van sociale organisatie en houdt een onoverbrugbare tegenstelling is tussen machthebbers en ondergeschikten.
