het vermogen om informatie die via het ene zintuig binnenkomt, over te dragen naar een ander zintuig. Deze vaardigheid is al aanwezig bij één maand oude baby’s en ontwikkeld zich in de loop van de maanden verder.
herhaalde of continue blootstelling aan een bepaalde stimulus leidt tot afname van de aandacht voor de betreffende stimulus.
o onderzoek naar de visuele en auditieve vaardigheden van baby’s laat zien dat zij een voorkeur hebben voor objecten die nieuw en onbekend zijn. Daarnaast blijken baby’s in staat te zijn om al eerder gehoorde geluiden te onderscheiden van nieuwe geluiden, dit betekent dat zij hiervoor een geheugen moeten hebben (Piaget ging ervan uit dat baby’s dit nog niet hebben).
in deze periode ontstaan de eerste mentale adaptaties. Het kind kan nu mentale beelden vormen, die onafhankelijk van de overte handelingen kunnen worden opgeroepen. Dit wordt het representationele vermogen genoemd.
de gedragsherhalingen van het kind worden nu gekenmerkt door weloverwogen, systematische variaties. Een belangrijk kenmerk hierbij is dat het kind varieert in zijn handeling om te kijken hoe een object hierop reageert.
generaliserende assimilatie vergroot de omvang en mobiliteit van de schema’s. hierdoor ontstaan nieuwe schema’s van een hogere orde die kunne worden toegepast in nieuwe situaties.
in deze fase wordt de seriële herhaling betrokken op omgevingsconsequenties en verandert de waarneming van het kind van egocentrisch in allocentrisch. In deze periode staat de assimilerende functie van het schema centraal. Daarnaast vindt er een omslag plaats van intentioneel handelen, maar niet-intentioneel handelen.
