Door de jaren 1960, was er toenemende druk voor de US Public Health Service om een soort van actie tegen het roken te nemen. Verschillende anti-rook belangengroepen, bijvoorbeeld, The American Lung Association en de American Heart Association, voorgesteld aan president Kennedy dat hij een commissie om de implicaties van het gebruik van tabak studeren in de Verenigde Staten te benoemen. Luther Terry, daarna Surgeon General, een commissie benoemd om de aanhoudende vragen over roken en gezondheid volledig te onderzoeken.
Hardnekkige ontkenningen van een causaal verband tussen roken en longkanker door de tabaksindustrie stimuleerde de noodzaak om een consensus rapport ontwikkelen. Op dat moment was de consensus methode ongekend in de geneeskunde. Het werd het model voor evidence-based medicine (EBM) als leidraad voor de medische praktijk op basis van de consensus van onderzoekers.
Commissieleden kwam uit een verscheidenheid aan disciplines. Leden inclusief een apotheker, een statisticus, een pulmonale geneeskunde specialist, een internist, een chirurg, een patholoog, een bioloog die een kanker specialist was, een toxicoloog, een apotheek, een bacterioloog, een epidemioloog en een tabaksindustrie woordvoerder. Elk lid is een gerenommeerd expert in zijn of haar vakgebied. Eenieder die al had gepubliceerd over de kwestie of het openbaar had gemaakt een stand kwam niet in aanmerking om op de onderzoekscommissie, om ervoor te zorgen dat de bevindingen onpartijdige zou zijn. De commissie onder rokers en niet-rokers.
Na het uitvoeren van een lange studie, de leden van de commissie tot de conclusie dat er een sterk verband tussen roken en kanker. Deze conclusie was gebaseerd op een breed scala van bewijsmateriaal en omvatte zowel statistische en epidemiologische bevindingen. (Statistiek is de studie van numerieke gegevens. Epidemiologie is de studie van de incidentie, de distributie, en de bestrijding van een ziekte in een populatie.) De commissie vond dat het sterftecijfer van kanker bij mannelijke rokers was 1000 keer hoger dan bij niet-rokers. De tabaksindustrie weerlegde de bevindingen, het aanroepen van de causaal verband tussen roken en longkanker een, Äúmathematical aberratie., AU
De Surgeon General, aos verslag werd uitgebracht in januari 1964. Dit was een centraal document in de geschiedenis van de volksgezondheid. Het rapport verstrekt legitimiteit op de aantijgingen dat roken schadelijk is. De consensus rapport werd een voorbeeld voor andere rapporten over gezondheidsrisico's als gevolg van de onafhankelijkheid en de integriteit van de commissieleden en hun bevindingen.
De volgende Surgeon General, aos Verslag gericht op tweedehands rook of omgevingstabaksrook. Twee belangrijke rapporten werden uitgegeven in 1986, een van de Surgeon General Koop en de andere van een onafhankelijke onderzoeksinstelling, de National Academy of Sciences (NAS). Zowel ingegaan op de effecten van het milieu rook op niet-rokers. De twee rapporten elkaar bevestigde de andere, aos bevindingen. Eerste, mainstream rook uitgeademd in de lucht door rokers vermengd met rook direct vrijgelaten uit het brandende uiteinde van een sigaret, en vormden ongeveer 85% van de niet-roker, aos inname van teer en nicotine. Ten tweede, passief roken ook poseerde risico niet alleen voor kwetsbare personen, zoals mensen met ademhalingsproblemen, maar ook om gezonde volwassenen en kinderen. Wat werd beschouwd een milieuhinder werd erkend en gevalideerd risico voor de gezondheid van iemand blootgesteld aan verontreinigde lucht. De conclusie was dat de eenvoudigste uitgestrekte en meest effectieve manier om ziekten te voorkomen dat tweedehands rook was tot rookvrije ruimten, met inbegrip van werk-gebieden voorkomen.
