Waarom zijn er zoveel chronische ziekten moeilijk te diagnosticeren ?

Chronische ziekten ontwikkelen zich over een periode van tijd langzaam . Symptomen komen en gaan , waardoor patiënten af of er iets echt mis of als het allemaal in hun hoofd . Wanneer deze patiënten uiteindelijk aangifte doen van symptomen aan hun artsen is de ziekte meestal aanwezig geweest voor bepaalde tijd. Tegen de tijd dat een patiënt krijgt in naar de dokter , kan de symptomen verdwenen zijn , waardoor de arts af of het allemaal in het hoofd van de patiënt. Het is net als de auto-eigenaar die een vreemd geluid in de auto merkt , alleen te laten verdwijnen wanneer de auto wordt meegenomen naar de monteur , of zoals de kiespijn die verdwijnt als je naar de tandarts . Medicijnen kunnen zijn voorgeschreven dat de symptomen gemaskeerd zonder ooit naar de oorzaak van de ziekte .

Tegen de tijd dat zowel de patiënt als de arts zijn er van overtuigd dat er iets mis is , kan blijvende schade al hebben voorgedaan . Mensen die een chronische aandoening hebben meestal anderen , waardoor de diagnose nog moeilijker . Bijvoorbeeld , een patiënt met een slechte lipidenprofiel waarschijnlijk ook lijdt aan obesitas , diabetes en hypertensie . Coming een diagnose is nog moeilijker bij ziekten waar geen definitieve laboratoriumtests om de ziekte te identificeren . In deze gevallen kunnen de artsen tot een diagnose te komen door proces van verwijdering .

De meeste artsen zijn getraind in de acute zorg . Zij zien het probleem , noem maar op , repareren , en sturen u op uw manier . Volgens David Jones , MD , van het Instituut voor Functionele Geneeskunde , zijn medische studenten geleerd om snel een diagnose van een ziekte en zorgen voor acute zorg voor de symptomen , medische scholen trainen toekomstige artsen voor wat er zal ongeveer 20 % van hun praktijken , maar 78 % bedragen van de hedendaagse patiënten aanwezig met minstens een chronische ziekte.