Theorieën over retrograde amnesie: Consolidatie, Multiple Traces en Re-consolidatie

De consolidatietheorie

Volgens deze theorie is de hippocampus betrokken bij het consolideren van nieuwe herinneringen, een proces waarbij informatie van het korte-termijngeheugen overgebracht wordt naar het lange-termijngeheugen en daarbij meer permanent van aard wordt. Na de consolidatie worden herinneringen voor bepaalde periode opgeslagen in de hippocampus en worden daarna geleidelijk geconsolideerd naar andere gebieden in de neocortex.

Deze theorie verklaard waarom oude herinneringen vaak intact blijven na schade aan de hippocampus, terwijl meer recente herinneringen vaak verloren bij schade aan dit hersendeel.

Oude herinneringen zijn namelijk overgebracht van de hippocampus naar andere gebieden in de neocortex, terwijl recente herinneringen nog opgeslagen zijn in de hippocampus.

Multiple-trace theorie

Deze theorie postuleert verschillende vormen van amnesie en veranderingen in het geheugen over tijd en stelt drie soorten geheugen voor:

Autobiografisch geheugen:

Hier wordt autobiografische informatie opgeslagen.
Is afhankelijk van de hippocampus.

Feitelijk semantisch geheugen

Hier wordt feitelijke informatie opgeslagen
Is afhankelijk van aanliggende temporale-kwab structuren

Algemeen semantisch geheugen

Hier wordt kennis opgeslagen
Is afhankelijk van andere gebieden van de cortex.

Reconsolidatie theorie

Volgens deze theorie wordt elke herinnering opnieuw geconsolideerd wanneer deze gebruikt wordt (hierbij moet men bijvoorbeeld denken aan elaboratie-een vorm van coderen waarbij nieuwe informatie gekoppeld wordt aan informatie die reeds in het geheugen ligt opgeslagen) en is een herinnering tijdens dit consolidatie proces erg onstabiel.