Moruzzi en Magoun:

Neuronen in de reticulaire formatie die omhoog lopen regelen de arousal. Deze neuronen krijgen veel input uit de sensorische gebieden en hun axonen lopen breeduit door de cortex. Een sensorische stimulus prikkelt de reticulaire formatie en die prikkelt op zijn beurt de cortex. Naast de reacties op sensorische stimuli produceert de reticulaire formatie ook zelf spontane activiteit.

Prikkeling van de RF tijdens de slaap leidt tot wakker worden.

Wanneer een relaxed persoon een moeilijke taak begint leidt dit tot toename van de activiteit van de RF; Het

EEG verandert van veel langzame golven in korte onregelmatige golven, terwijl activiteit van de RF op zich het

EEG niet desynchroniseert. Dit komt omdat neurale activiteit boven de 30 Hz door de RF wordt vergemakkelijkt. De opname van de EEG lijkt daardoor onregelmatiger en willekeuriger dan hij is.

Waakzaamheid, aandacht voor een bepaalde stimulus, voorbereiding om een herinnering op te slaan, doelgericht zijn zijn overlappende- maar verschillende vormen van arousal, waarvoor veel hersengedeeltes nodig zijn. De RF is één van die gebieden van het waaksysteem, waaronder ook de laterale hypothalamus, het locus coeruleus en de verspreide clusters van cellen in de basale voorhersenen vallen.