Erfelijke afwijkingen bij taalontwikkeling

Soms blijft taalontwikkeling achter ondanks normale intelligentie op andere gebieden. Dit bewijst dat taal geen simpel bijproduct is van intelligentie, maar speciale eisen aan de hersenen stelt.

Het Williams Syndroom:

Dit is een zeldzame afwijking, waarbij mensen op veel gebieden afwijkingen vertonen (dus een verstoorde intelligentie lijken te hebben) maar toch een ongestoord taalgebruik hebben. De oorzaak is een afwezig zijn van verscheidene genen van chromosome #7. Deze patiënten kunnen de vaardigheden om voor zichzelf te zorgen niet leren. Ze hebben een gestoorde concentratie en visuele motoriek. Ze kunnen het simpelste werk niet doen en een simpele tekening niet natekenen. Maar ze kunnen verhalen met veel emotie terugvertellen, hun eigen verhalen maken en lyrische songs componeren. Ze kunnen een plaatje wel bij een zin zoeken. Ze kunnen heel goede beschrijvingen geven. Ze gebruiken vaak ongebruikelijke woorden. In tegenstelling tot wat je zou verwachten zijn linker- en rechter hemisfeer wel in evenwicht. Er is wel een reductie in de totale massa van de cerebrale cortex en thalamus, maar geen onballans. We kunnen het William Syndroom niet verklaren in termen van verlies- of afwezigheid van speciale hersengebieden. Het lijkt meer het resultaat van ongebruikelijke organisatie van verbindingen. Er is nog veel onduidelijk, maar het syndroom van Williams steunt het idee dat taal een speciale bekwaamheid is, die, onafhankelijk van andere functies, wel of niet intact kan blijven. Het is geen bijproduct van algemene intelligentie.