een periode in de Italiaanse geschiedenis tussen het Congres van Wenen (1815) en de inlijving van de Kerkelijke Staat bij Italië in 1870. Het staat in het teken van de eenwording van Italië. Dezelfde term wordt ook gebruikt voor het streven naar een Italiaanse staatkundige eenheid en voor de bewegingen die dit doel nastreefden. Het Risorgimento was als beweging heterogeen, dat wil zeggen dat zowel monarchisten als republikeinen zich achter het streven naar een taliaanse eenheidsstaat konden scharen.

was een Duits vrij gekozen en grondwetgegevend parlement dat in 1848/1849 bijeenkwam naar aanleiding van de Maartrevolutie in 1848, in de Paulskirche te Frankfurt am Main. Het stelde zich ten doel een nieuwe Duitse eenheidsstaat te bewerkstelligen d.m.v. constitutionele maatregelen. Het werd gevormd
door verkiezingen met algemeen stemrecht. Het parlement had echter geen grondgebied of leger, waardoor het in feite machteloos was, wat tot uiting kwam in de Holstein- Sleeswijk kwestie tussen Pruisen + Oostenrijk en Denemarken. Tevens werd het parlement gehinderd door het regionaal nationalisme. Het parlement kwam tot een grondwet en probeerde eerst de Pruisische en dan de Oostenrijkse vorst warm te maken voor de leiding, die echter beiden weigerden. Het streven naar een Duitse eenheidsstaat van onderaf was mislukt, en de meeste afgevaardigden werden teruggeroepen, wat het einde betekende van het parlement in 1849.