Saussure, F., de

Schrijver van ‘Cours de linguistisue générale’, stelde in 1916 dat een taalfeit niet enkel op zichzelf, maar ook in relatie tot het taalsysteem als geheel moet worden bekeken.

Grondlegger van het structuralisme en de semiotiek in de taalwetenschap. Maakt onderscheid tussen vormaspect (wat betekent, signifiant) en de onderliggende betekenis (signifié), die dialectisch aan elkaar gekoppeld zijn. Maakt ook onderscheid tussen langue en parole, resp. de gesystematiseerde taal en het dagelijks taalgebruik.