Mikhail Gorbatchev

was secretaris-generaal van de Communistische Partij van 1985 tot 1991 en president van de Sovjet-Unie (USSR) van 1988 tot 1991. Hij regeerde met als
motto de leuzen 'economische intensivering', 'glasnost' (openheid) en 'perestrojka' (vernieuwing) en voerde in het buitenlands beleid 'het nieuwe denken' in. Zijn poging om de communistische partij te hervormen leidde niet alleen tot het einde van de koude oorlog (waarvoor hij op 10 december 1990 de Nobelprijs voor de Vrede ontving) maar onbedoeld ook tot het einde van de politieke almacht van de partij en daarmee tot het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, ondanks zijn pogingen om met harde hand de onafhankelijkheidsbewegingen in de verschillende republieken de kop in te drukken. Gorbatsjov had krachten losgemaakt die hij al snel zelf niet meer onder controle had. In 1991 zou hij aftreden, als president van een staat die niet langer bestond.