Maximillian Robespierre

belangrijk lid van de Montagnards, radicale fractie van de Jacobijnen. Hij nam het initiatief in de Nationale Conventie, een nieuwe regeringsvorm die met algemeen mannenkiesrecht werd verkozen. Hij was een van de 12 bestuurders in het Comité du Salut Public en is vooral bekend om de terreur die in die periode plaatsvond. Robespierre zetelde hier met de radicale fractie van de "Montagnards". Uiteindelijk bewerkstelligde hij de overgang van de Convention Nationale en organiseerde hij het Directoire d.m.v. een nieuwe grondwet. Hij werd uiteindelijk zelf geguillotineerd, toen hij weigerde in te gaan op enkele radicale eisen.