China na Mao

- Na dood Mao: competitie over leiderschap

 De machtigste figuur = leider van de gematigden = Deng Xiaoping

- Focus op economische groei en modernisatie

- Installeren van een nieuw systeem: een ‘Huwelijk’  een plan- en markteconomie

 gaat enkele kapitalistische praktijken aanmoedigen: investeringen, privéondernemingen

Zonder het socialisme af te schaffen

- Gaat het land openen voor Buitenlandse investeringen

 her verwelkomen van Westerse kennis, technologie, …

 Door hervormingen: transformeren van China

 grootste successen worden geboekt op het platteland  markteconomie: meer producten verkopen

- Deng’s hervormingsprogramma  onvolmaaktheden

 de snelle economische groei  inflatie

 Men had de problemen van de snelle groei kunnen overwinnen

- Deng’s tijdperk wordt echte onderbroken door het weigeren van politiek hervormingen

 men weigert om te democratiseren  overtuigd dat men er niet klaar voor was

 Zou enkel zorgen voor chaos en verwarring

- Opvolger Deng = Hu Yaobang

 aanmoedigen van politieke vrijheid  steun van de studenten

 gaat demonstraties niet onderdrukken  de partij gaat hem vervangen

 na zijn dood  serie van studenten demonstraties op Tiananmen plein

 Demonstranten eisen democratie

- Repressie van Deng’s regime

 zien als tegenaanval tegen een Westers geïnspireerde samenzwering

- Democratiseringsbeweging: in vraagstellen van de macht van de partij

 laat zien hoe diep liberale waarde al zijn geïntegreerd  grote kracht voor politieke verandering

 Na Deng: een nieuwe generatie

- Opvolger Deng = Jiang Zemin

 opzoek naar verzoening met het Westen + grotere integratie in de wereldeconomie

 constant opzoek naar manieren om de Chinese te ontwikkelen

 steeds grotere invloed van China op de internationale handel

 lid van de wereldhandelsorganisatie

- Opvolging door Hu Jintao  voortzetten van het economisch beleid van Jiang

 enorme demografische groei

 centrale positie voor China in de internationale economie en politieke orde

toch nog zwarte kanten: schenden van de mensenrechten, falen voor een meer democratisch systeem, …