Antonio de Olivera Salazar

(Santa Comba Dao, 28 april 1889 – Lissabon, 27 juli 1970) was tussen 1932 en 1968 de leider van Portugal. In 1921 richtte hij de Katholieke
Centrumpartij op en was hij gedurende korte tijd lid van de volksvertegenwoordiging.In 1926 werd hij door de militaire regering van generaals tot minister van Financiën benoemd, teneinde een eind te maken aan de slechte financiële toestand in Portugal. Na onenigheid met collega's en de weigering van de regering om hem volmachten te geven, trad hij af. In april 1928, toen Portugal vrijwel bankroet was, werd hij opnieuw minister van Financiën, nu met volmachten. Hij bleef tot 1940 minister van Financiën, in 1932 werd Salazar minister-president. Een jaar later voerde hij een nieuwe grondwet in. De politiek van Salazar was een mengeling van katholiek corporatisme en fascisme. In 1934 sloeg hij een gezamenlijke fascistische (nationaal-syndicalistische) en links-socialistische coup af. Sindsdien was ook de fascistische Nationaal-Syndicalistische Partij verboden. Van 1936 tot 1944 was hij tevens minister van Oorlog en van 1936 tot 1947 minister van Buitenlandse Zaken.