In de jaren 1940 de eerste effectieve stemmingsstabilisator-lithium-werd geïdentificeerd door Australische onderzoeker John Cade. Vroege experimenten met lithium, een natuurlijk voorkomend element (een zout), toonde het aan bijna wonderbaarlijke resultaten hebben op een groep van personen met langdurige manie. Sommige van deze mensen hebben jaren doorgebracht in psychiatrische inrichtingen, en na de opening van lithium, hun symptomen verdwenen en ze goed genoeg om naar huis terug te keren waren. Maar het was pas in 1970 dat de FDA goedkeuring voor gebruik bij de behandeling van wat toen wel manisch-depressiviteit lithium ontvangen.

Lithium wordt onveranderd (het is een element dat niet wordt afgebroken) door de nieren. De halfwaardetijd is tussen de twaalf en dertig uur afhankelijk van leeftijd en nierfunctie.

Stemmingsstabilisatoren zijn medicijnen die de stemmingswisselingen geassocieerd met bipolaire stoornis te verminderen. In dit hoofdstuk zullen we lithium bespreken en de verschillende anti-epileptica wordt gebruikt als stemmingsstabilisatoren. In het volgende hoofdstuk zullen we beoordelen antipsychotische medicatie, die in het verleden zijn gebruikt om manie en psychose te behandelen, maar op dit moment veel van deze worden gebruikt of geëvalueerd, zoals stemmingsstabilisatoren.

In 1970, lithium werd de eerste medicatie als een stemmingsstabilisator goedgekeurd door de FDA. Lamotrigine (Lamictal), meer recentelijk is goedgekeurd voor dit gebruik. In dit hoofdstuk zullen we deze, evenals andere, beoordelen "off-label", medicijnen die momenteel gebruikt als stemmingsstabilisatoren, zoals valproaat (Depakine, Depakene), carbamazepine (Tegretol), en oxcarbazepine (Trileptal).

We zullen ook bespreken medicijnen die werden verondersteld te zijn moodstabilizing eigenschappen die latere studies hebben aangetoond weinig te zijn, of geen, voordeel

Hoog op de lijst van de redenen waarom mensen stoppen met het nemen van psychiatrische medicatie is het gevoel van overdreven verdoofd. Het is ook gebruikelijk wanneer het proberen om snel behandeling van een manische episode, vooral als de persoon is ook psychotisch-tot hogere doses van medicijnen te gebruiken, vaak verlaten van de persoon lusteloos gevoel en vertraagd. Deze bijwerkingen (sedatie, mentale vertraging) niet permanent maar gevolg van de medicijnen die worden gebruikt en de doseringen gegeven. Het is belangrijk om duidelijk te communiceren deze symptomen aan uw arts zodat doseringen kunnen worden aangepast en alternatieve medicijnen beschouwd als het probleem van de sedatie en traagheid gaat niet weg.

Een zorg veel mensen met een bipolaire stoornis hebben is dat de medicatie (s ) hen beroven van hun creativiteit . Voor sommigen die hun levensonderhoud in de kunsten te maken , deze vraag strekt zich verder uit tot : " Zal ik mijn authenticiteit te verliezen " of " ? Zal de medicatie af te halen het ding dat me levensvatbaar als kunstenaar maakt " Andere specifieke problemen kunnen centreren op de zijkant effecten van specifieke medicijnen - tremor in een muzikant of schilder zou een slechte zaak zijn . Tardieve dyskinesie ( TD ) , kon een beweging abnormaliteit en mogelijke bijwerking van antipsychotica ( besproken in hoofdstuk 6 ) in een danser een carrière te beëindigen .

Zoals met veel van de vragen in dit boek komt het neer op een risico-baten analyse. Het doel is om een behandelschema (niet alleen medicijnen ) die de symptomen en vermindert controleert of voorkomt herhaling van stemming afleveringen , zonder dat de persoon het gevoel gedrogeerd - up en onecht hebben . Wat veel mensen met een bipolaire stoornis komen om te beseffen is dat de medicijnen , een keer aangepast om een effectief onderhoud niveau , zodat ze duidelijk genoeg zowel creatief en productief te denken . Patty Duke geeft een levendige en zeer persoonlijke beschrijving van dit fenomeen in haar boek A Brilliant Madness .